Lyrics and translation Σωκράτης Μάλαμας - Anases Viastikes

Anases Viastikes

Ανάσες βιαστικές, λοξές ματιές
σκιές που δραπετεύουν στο σκοτάδι
ξέρεις καλά για πού τραβούν,
τον ίδιο κύκλο ακολουθούν
γρανάζια ηλίθιας μηχανής,
θύματα κάποιας αμοιβής.

Ύπνος σφαγμένος στα μισά,
όνειρα βιαστικά, εφιαλτικά
κρύο σ′ ακολουθά το πρωινό
κάπου ξυπνάει ένα μωρό
και κλαίει στο δικό σου τον καημό.

Άθλιες μέρες και στενή ζωή,
πηγάδι ο χρόνος να σκεπάζει καθετί
ασήμαντο και καθημερινό,
φωνή που κόβεται στα δυο.

Στενά η ζωή σ' ακολουθά,
το σήμερα ήταν χθες, δε σ′ αφορά
ούτε θα βρεις ποτέ σου διαφορά
στην όμορφή μας πόλη τα χαράματα.

Урывки дыхания

Урывки дыхания, взгляды украдкой,
тени, что убегают в темноту.
Ты знаешь, куда они ведут,
тому же кругу следуют,
шестеренки глупой машины,
жертвы какой-то награды.

Сон убитый на полуслове,
сны торопливые, кошмарные.
Холод следует за тобой утром,
где-то просыпается младенец
и плачет по твоей печали.

Убогие дни и тесная жизнь,
колодец времени, чтобы скрыть всё,
незначительное и повседневное,
голос, разрубленный пополам.

Тесно жизнь за тобой следует,
сегодняшний день был вчерашним, тебе всё равно,
и не найдешь ты никогда разницы
в нашем прекрасном городе на рассвете.