Lyrics and translation Σωκράτης Μάλαμας - Eftixeis,Lipimenoi Kai Potes

Eftixeis,Lipimenoi Kai Potes

Περίσσεψε η τύχη μου
και γκρέμισα τα τείχη μου
ότι αγαπούσα τόδωσα
κι ότι ποθούσα το ′χασα.

Λένε οι ψυχολόγοι
κι οι φίλοι μου οι λόγιοι
"απλά τα πράγματα να λες
και στα τραγούδια να μην κλαις
να μην κλαις".

Μα δω βαθειά στην κόλαση
έχουμε βρει μια όαση
αγάπες που σαλεύουνε
τα όνειρα διαλέγουνε.

Σα να μην έζησα ποτέ
σα να μην κοίταξα ψηλά απ' το παραθύρι
δένδρα φυτρώνουν στις γωνιές
περνούν τα χρόνια
περνούν κι οι φίλοι...

Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες
με κρασί, με καπνό, και δυο νότες
ταξιδέψαμ′ αργά, σε κρεβάτια ζεστά
μα θαρρώ πως ξυπνήσαμ' αργά.

Περπατώ σ' ένα κόσμο π′ αλλάζει
όπως τα ρούχα μας τα χθεσινά
βάζει κορδέλες και με ταράζει
βάφεται άλλος και προσπερνά.

Heureux, tristes et buveurs

J'ai eu trop de chance
et j'ai démoli mes murs
j'aimais tant tout ça
et j'ai perdu tout ce que j'ai désiré.

Les psychologues le disent
et mes amis érudits
"dis simplement les choses
et ne pleure pas dans les chansons
ne pleure pas".

Mais ici, au plus profond de l'enfer
nous avons trouvé une oasis
des amours qui vacillent
les rêves choisissent.

Comme si je n'avais jamais vécu
comme si je n'avais jamais regardé par la fenêtre
des arbres poussent dans les coins
les années passent
les amis passent aussi...

Heureux, tristes et buveurs
avec du vin, avec de la fumée, et deux notes
nous avons voyagé lentement, dans des lits chauds
mais je pense que nous nous sommes réveillés tard.

Je marche dans un monde qui change
comme nos vêtements d'hier
il met des rubans et me secoue
il se peint différemment et passe.