Lyrics and translation Σωκράτης Μάλαμας - Katoptra

Katoptra

Περνάει ένας αέρας που κυκλώνει τη ζωή
Την πόλη μας, το σπίτι, την αυλή
Είναι καιρός να 'ρθούμε πιο κοντά
Τόση απόσταση δε βγάζει πουθενά

Απ της καρδιάς τα φώτα και από τη γη στον ουρανό
Σα μονοπάτι αδιάβατο, βάρκα σ' ωκεανό
Πέφτει η βροχή στο δρόμο
Γυρνάς στην πόρτα το κλειδί
Η πιο ζεστή παρέα, η πιο μεγάλη ευχή.

Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεις πια,
τα δάκρυα που στέγνωσαν, τ' ακίνητα χαμόγελα
Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεις πια,
έργα στημένα, κάτοπτρα ταραγμένα

Περνάει ένας αέρας που σαρώνει το κορμί
Άδειες σκέψεις, άδεια χέρια οι περαστικοί
Όλοι ψάχνουμε μια λύση, ψάχνουν για μια έξοδο
Μαζευτήκαμε χιλιάδες στο αδιέξοδο

Απ' της καρδιάς τα φώτα και από τη γη στον ουρανό
Σα μονοπάτι αδιάβατο, βάρκα σε ωκεανό
Πέφτει η βροχή στο δρόμο
γυρνάς στην πόρτα το κλειδί
Η πιο ζεστή παρέα η πιο μεγάλη ευχή

Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεις πια
Τα μάγια του διαλύθηκαν, οι μάσκες του έχουν πέσει
Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεις πια
Έργα στημένα, κάτοπτρα ταραγμένα

Απ' της καρδιάς τα φώτα και από τη γη στον ουρανό
Σα μονοπάτι αδιάβατο, βάρκα σε ωκεανό
Πέφτει η βροχή στο δρόμο
Γυρνάς στην πόρτα το κλειδί
Η πιο ζεστή παρέα η πιο μεγάλη ευχή

Зеркала

Ветер кружит, обнимая жизнь,
Наш город, дом, наш тихий дворик спит.
Пора нам стать немного ближе,
Ведь эта даль ни к чему не ведет.

От света сердца, от земли до небес,
Как путь нехоженый, как лодка в океан безбрежный.
Дождь по дороге стучит,
Ты в двери поворачиваешь ключ.
Самая теплая встреча, самое большое счастье.

Этот мир ты больше не узнаешь,
Слёзы высохли, улыбки застыли,
Этот мир ты больше не узнаешь,
Всё декорации, зеркала искаженные.

Ветер кружит, тело обжигая,
Пустые мысли, пустые руки у прохожих.
Все ищут выход, решение,
Но собрались мы тысячами в тупике.

От света сердца, от земли до небес,
Как путь нехоженый, как лодка в океан безбрежный.
Дождь по дороге стучит,
Ты в двери поворачиваешь ключ.
Самая теплая встреча, самое большое счастье.

Этот мир ты больше не узнаешь,
Чары развеялись, маски упали,
Этот мир ты больше не узнаешь,
Всё декорации, зеркала искаженные.

От света сердца, от земли до небес,
Как путь нехоженый, как лодка в океан безбрежный.
Дождь по дороге стучит,
Ты в двери поворачиваешь ключ.
Самая теплая встреча, самое большое счастье.