O Vasilias Tou Theatrou - Σωκράτης Μάλαμας translation in German

O Vasilias Tou Theatrou

Είμαι ο Βασιλιάς των καναλιών
και θεατής της ίδιας μου ζωής
ο μέγας καταναλωτής
είμαι ο συλλέκτης της βροχής

Σταγόνα τη σταγόνα
γεμίζεις θάλασσες
χίλιες φορές ακόμα
να δεις τι χάλασες

Σαν βέλος στο μικρό σου σώμα
οι αποφάσεις συμβουλίων εταιρειών και κυβερνήσεων
Όλες οι υποσχέσεις των Θεών άκυρες
Αναρωτιέσαι τι να πήγε στραβά
και βρίσκεσαι στο νεφέλωμα των ανύπαρκτων γεγονότων
Δεν υπάρχεις παρά σημαδεμένος με κώδικες υποχρεώσεων
τυλιγμένος με αριθμούς δίχως αναπνοή
από τη μέρα της γέννησης
μέχρι την ημερομηνία της λήξεως σου
Κύριε ελέησον

Κανένας πια ν′ακούσει τις παρακλήσεις σου
Παρά μονάχα παρουσιαστές
να δοξολογούν τη χάρη σου, χωρίς εσένα.
Απών

Είμαι ο πολίτης της Σιωπής
και αιχμάλωτος του κόσμου των αγορών
Άγρυπνος παρατηρητής
της ιστορίας των ξεχασμένων

Φόρεσε τα γιορτινά σου και ας'τα κλάματα
Ο καλύτερος στην πιάτσα
βλέπει μόνο θαύματα

Θα φύγουμε όπως ήρθαμε
νέοι απρόβλεπτοι
τυλιγμένοι
μέσα στο προσωπικό μας
όνειρο
Ταξιδιώτες
Σε κόσμους ονείρων

Πάμε και ερχόμαστε
με μια επιμονή ακατανόητη λες και θα καταλάβουμε
όσα νομίζαμε αυτονόητα
Όλοι παθαίνουν το ίδιο
Ανίατη η περίπτωση της ύπαρξης
και η ζωή να δοξάζεται
απ′ τον παγκόσμιο
τρόμο του θανάτου

Θα φύγουμε ένας ένας
χωρίς οργάνωση
Αυθόρμητα όπως πάντα
Διαβάτες στο μέσο των σκιών
παίχτες των ψευδαισθήσεων
Θεατρίνοι, σαλτιμπάγκοι, τυχοδιώκτες

Η σκηνή πέφτει καθώς αποχωρούμε
νέοι ταξιδιώτες μπαίνουν
μέσα στην ομίχλη
της συμφωνίας του κόσμου

Άλλοι περιμένουν τη σειρά τους
Ανυπόμονοι, ενθουσιασμένοι
με το νέο ενδεχόμενο
Κάποιοι δεν έρχονται ποτέ
παραμένουν αδίαστατοι

Der König des Theaters

Ich bin der König der Kanäle
und Zuschauer meines eigenen Lebens,
der große Konsument,
ich bin der Sammler des Regens.

Tropfen für Tropfen
füllst du Meere,
tausendmal noch,
um zu sehen, was du zerstört hast.

Wie ein Pfeil in deinem kleinen Körper
die Entscheidungen von Konzernräten und Regierungen.
Alle Versprechen der Götter sind ungültig.
Du fragst dich, was wohl schiefgegangen ist,
und findest dich im Nebel der inexistenten Ereignisse.
Du existierst nicht, außer gezeichnet mit Codes von Verpflichtungen,
eingewickelt in Zahlen ohne Atem,
vom Tag deiner Geburt
bis zum Datum deines Verfalls.
Herr, erbarme dich.

Niemand mehr, der deine Bitten hört,
außer nur Moderatoren,
die deine Gnade preisen, ohne dich.
Abwesend.

Ich bin der Bürger der Stille
und Gefangener der Welt der Märkte.
Schlafloser Beobachter
der Geschichte der Vergessenen.

Zieh deine Festtagskleidung an und lass das Weinen,
Der Beste auf dem Platz
sieht nur Wunder.

Wir werden gehen, wie wir kamen,
jung, unvorhersehbar,
eingewickelt
in unseren persönlichen
Traum.
Reisende
In Traumwelten.

Wir gehen und kommen
mit einer unverständlichen Hartnäckigkeit, als ob wir verstehen würden,
was wir für selbstverständlich hielten.
Allen widerfährt dasselbe.
Unheilbar der Fall der Existenz,
und das Leben wird gepriesen
vom weltweiten
Schrecken des Todes.

Wir werden einer nach dem anderen gehen,
ohne Organisation,
spontan wie immer.
Wanderer inmitten der Schatten,
Spieler der Illusionen,
Schauspieler, Gaukler, Abenteurer.

Der Vorhang fällt, während wir abtreten,
neue Reisende treten ein
in den Nebel
der Symphonie der Welt.

Andere warten auf ihre Reihe,
ungeduldig, begeistert
von der neuen Möglichkeit.
Manche kommen nie,
bleiben unberührt.