Lyrics and translation Σωκράτης Μάλαμας - Simata Fosforika

Simata Fosforika

Είχες μια φέτα φεγγαριού στα διάφανα σου χέρια
Και μες στα μάτια σου πουλιά
Που φεύγανε για το νοτιά
Στο δρόμο σου εκατόφυλλα, έστρωσα να περάσεις
Να δεις το φως τ′ αληθινό
Να βρεις τ' αθάνατο νερό
Όλους να μας κεράσεις

Ύστερα ήρθαν δειλινά θολά και βουρκωμένα
Άλλος ξεπούλησε φθηνά
Άλλος αγόρασε ακριβά
Κι όσοι ακόμα αντέχουνε
Μες στο σκοτάδι φέγγουν
Σαν σήματα φωσφορικά
Σαν νυχτωμένα φορτηγά

Τα αιώνια κακός μπελάς
Στα εφήμερα χρονοτριβώ
Και συ στο αίμα μου κυλάς
Σαν δηλητήριο αργό

Signaux Phosphores

Tu tenais un morceau de lune dans tes mains transparentes
Et dans tes yeux, des oiseaux
Qui partaient vers le sud
Sur ton chemin, j'ai semé cent feuilles, pour que tu passes
Voir la vraie lumière
Trouver l'eau immortelle
Et nous en faire profiter

Puis sont venus des crépuscules troubles et larmoyants
Quelqu'un a vendu à bas prix
Quelqu'un a acheté cher
Et ceux qui tiennent encore bon
Rayonnent dans l'obscurité
Comme des signaux phosphorescents
Comme des camions nocturnes

Les éternels, un mauvais sort
Dans les éphémères pertes de temps
Et toi, tu coules dans mon sang
Comme un poison lent