Lyrics and translation Σωκράτης Μάλαμας - Simata Fosforika

Simata Fosforika

Είχες μια φέτα φεγγαριού στα διάφανα σου χέρια
Και μες στα μάτια σου πουλιά
Που φεύγανε για το νοτιά
Στο δρόμο σου εκατόφυλλα, έστρωσα να περάσεις
Να δεις το φως τ′ αληθινό
Να βρεις τ' αθάνατο νερό
Όλους να μας κεράσεις

Ύστερα ήρθαν δειλινά θολά και βουρκωμένα
Άλλος ξεπούλησε φθηνά
Άλλος αγόρασε ακριβά
Κι όσοι ακόμα αντέχουνε
Μες στο σκοτάδι φέγγουν
Σαν σήματα φωσφορικά
Σαν νυχτωμένα φορτηγά

Τα αιώνια κακός μπελάς
Στα εφήμερα χρονοτριβώ
Και συ στο αίμα μου κυλάς
Σαν δηλητήριο αργό

Фосфорные знаки

В твоих прозрачных руках был осколок луны,
А в глазах твоих птицы,
Что улетали на юг.
На твоем пути лепестки роз я рассыпал,
Чтобы ты увидела истинный свет,
Чтобы ты нашла источник вечной жизни
И всех нас напоила.

Потом пришли пасмурные, дождливые сумерки.
Кто-то продался за бесценок,
Кто-то купил задорого.
А те, кто еще держатся,
Светятся во тьме
Как фосфорные знаки,
Как грузовики в ночи.

Вечность — тяжкое бремя,
А я трачу время на мимолетное.
И ты течешь по моим венам
Как медленный яд.