Lyrics and translation Χάρις Αλεξίου - Κι Εγώ Σαν Πόλη

Κι Εγώ Σαν Πόλη

Μου λες πως είμαι, μάτια μου
πόλη μενεξεδένια,
στις γειτονιές μου πως μεθάς
την πιο κρυφή σου έννοια.

Μου λες πως είμαι τ′ όνειρο,
τ' ονειροδρόμιό σου,
τη μια ταξίδι στη χαρά
την άλλη στο χαμό σου.

Κι εγώ σαν πόλη αφήνομαι
τη νύχτα του Σαββάτου
να κάνεις στην αγκάλη μου
το γύρο του θανάτου.

Συχνά μου λες τ′ αστεία σου
για να γελώ λιγάκι,
στα Λούνα Παρκ του γέλιου μου
να παίζεις σαν παιδάκι.

Μες στα γρανάζια πιάνεσαι,
θύμα στην αγκαλιά μου.
Κάνεις πως φεύγεις μα γυρνάς
και λιώνεις πιο βαθιά μου.

Et moi comme une ville

Tu me dis que je suis, mes yeux
une ville violette,
dans mes quartiers tu t'enivres
de ton inquiétude la plus profonde.

Tu me dis que je suis le rêve,
ton chemin de rêve,
un voyage vers le bonheur d'un côté
et vers ton néant de l'autre.

Et moi comme une ville je me laisse aller
au samedi soir
pour que tu fasses dans mes bras
le tour de la mort.

Souvent tu me racontes tes blagues
pour que je rigole un peu,
dans les Luna Park de mon rire
tu joues comme un enfant.

Tu te prends dans les engrenages,
victime dans mes bras.
Tu fais comme si tu partais mais tu reviens
et tu fondes encore plus profondément en moi.