Lyrics and translation Анна Герман - Танцуюшие Эвредики

Танцуюшие Эвредики

W kawiarence na rogu
Każdej nocy jest koncert.
Zatrzymajcie się w progu,
Eurydyki tańczące.
Zanim świt pierwszy promień
Rzuci smugą na ściany,
Niech was tulą w ramionach
Orfeusze pijani.
Płyną gwiazdy jak stulecia,
Noc kotary mgły rozwiesza.
Na tańczące Eurydyki
Koronkowy rzuca szal.
Rzeka śpiewa pod mostami,
Tańczy krzywy cień latarni,
O rozwarte drzwi kawiarni
Grzbiet ociera czarny kot.
Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka!
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka!
Już niedługo na widnokrąg
świt różowy spełznie wolno,
Mgły rozwieją się jak przędza,
Zbledną światła, pryśnie czar.
Wiatr się zerwał w zaułkach,
Trąca drzewa jak struny.
Czy to śpiewa Orfeo,
Czy to drzewa tak szumią?
Na wystawę w drogerii
Czarny kot cicho wraca,
Zanim kogut zapieje,
Musi wtopić się w zapach.
Rzeka szemrze pod mostami,
Znikł już szary cień latarni,
Wchodzą ludzie do kawiarni,
Na ulicy zwykły gwar.
A wiatr tańczy ulicami,
Wiatr kołuje jak pijany,
I rozwiesza na gałęziach
Z pajęczyny tkany szal.
Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka!
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka!
A wiatr tańczy ulicami,
Wiatr kołuje jak pijany,
Mgły rozwiały się jak przędza,
Został tylko, został tylko, czarny kot.

Dancing Eurydices

In the cafe on the corner
Every night there’s a concert.
Pause at the threshold,
Dancing Eurydices.
Before the dawn’s first ray
Throws its streak on the walls,
May drunk Orpheus
Embrace you.
Stars like centuries flow,
Night hangs curtains of mist.
Lace is spun
For the dancing Eurydices.
The river sings beneath bridges,
The crooked shadow of the lantern dances,
A black cat
Rubs against the open cafe door.
Who has such strange eyes?
Eurydice, Eurydice!
Who has such strange lips?
Eurydice, Eurydice!
Soon on the horizon
The rosy dawn will slowly creep,
Mists will melt like thread,
The lights will fade, the spell will break.
The wind has sprung up in the alleys,
Touching the trees with a whim.
Is it Orpheus singing,
Or are the trees merely rustling?
At the chemist’s display window
The black cat quietly returns,
Before the cock crows,
He must bury himself within the scent.
The river murmurs beneath bridges,
The grey shadow of the lantern vanished,
People enter the cafe,
The common din in the street.
And the wind dances through the streets,
The wind circles like one drunk,
And hangs
A silk web shawl on the branches.
Who has such strange eyes?
Eurydice, Eurydice!
Who has such strange lips?
Eurydice, Eurydice!
And the wind dances through the streets,
The wind circles like one drunk,
Mists have melted like thread,
Only the black cat remains, only the black cat.