Lyrics and translation Вахтанг Кикабидзе - Чито-грито

Чито-грито

მე რა მამღერებს უძირო ზეცა, ზამბახის ფერი
თუ მილხინს ვმღერი, თუ ვსევდიანობ, მაინცა ვმღერი
მე რა მამღერებს, ვარდების სუნთქვა, ყაყაჩოს ფერი
ალბათ სიმღერა თუ დამანათლეს, ჰოდა მეც ვმღერი

ჩიტო, გვრიტო, ჩიტო-მარგალიტო, და
ჩიტო, ჩიტო, ჩიტო, ჩიტო, ჩიტო-მარგალიტო, და

ჩემი სიმღერა' ამ მზემ ამ ხალხმა ამ ზეცამ შობა
როცა ვმღერივარ' შორიდან მათბობს ჩემი ბავშვობა
როცა ვმღერივარ' მე ჩემს მომავალს სიბერის ვხედავ
და უკითხავად სულში შემოდის ფარული სევდა

ჩიტო, გვრიტო, ჩიტო-მარგალიტო, და
ჩიტო, გვრიტო, ჩიტო-მარგალიტო, და

ჩემი სიმღერა მთებმა მასწავლეს, ჩიტების სტვენა
ასე მგონია ამ სიმღერებით ავიდგი ენა
როგორც ამბობენ სიცოცხლის ბოლოს თუ მღერის გედი
სიმღერით მოვკვდე, რაღა ვინატრო ამაზე მეტი

ჩიტო, გვრიტო, ჩიტო-მარგალიტო, და
ჩიტო, ჩიტო, ჩიტო, ჩიტო, ჩიტო-მარგალიტო, და

Чито-грито (Птичка-невеличка)

О чём мне поёт бездонное небо, цвета ириса?
Пою ли я радостно, или грущу, всё равно я пою.
О чём мне поёт дыханье роз, цвет мака?
Наверное, песня меня и воспитала, вот я и пою.

Птичка, невеличка, птичка-жемчужинка, да...
Птичка, птичка, птичка, птичка, птичка-жемчужинка, да...

Мою песню родили это солнце, эти люди, это небо.
Когда я пою, меня издалека греет моё детство.
Когда я пою, я вижу свою будущую старость.
И без спроса в душу входит тайная печаль.

Птичка, невеличка, птичка-жемчужинка, да...
Птичка, невеличка, птичка-жемчужинка, да...

Моей песне научили меня горы, пение птиц.
Мне кажется, этой песней я найду свой язык.
Как говорят, если в конце жизни поёт лебедь,
Умереть с песней, чего же большего мне желать.

Птичка, невеличка, птичка-жемчужинка, да...
Птичка, птичка, птичка, птичка, птичка-жемчужинка, да...