Lyrics and translation Тата Симонян - Yerevans

Yerevans

Թե հուշերից քաղաք հյուսեմ
Հյուսեմ թելով երազներիս
Թե օրորվեմ քամիներից
Վաղուց անցած հին օրերիս
Թե փողցից փողոց անցնեմ
Մտնեմ երգով սարքած այգիս
Կամ էլ մեր տուն գնամ ու դուրս նայեմ
Քեզ կտեսնեմ պատուհանից

Երևանս, Երևանս
Անգին քարս, անգին քարե վարդս
Երևանս, Երևանս, Երևանս...

Ինչքան ասես թափառել եմ
Երկնքիդ տակ, Երևանս

Եթե կյանքի ճամփաներով
Ես հեռանամ իմ քաղաքից
Եթե օտար քամին տանի
Ինձ հարազատ իմ ափերից
Եթե սուզվեմ օտար նավով
Ալիքներում օտար ծովի
Հետ պիտի գամ թեկուզ անցած դարից
Ես կարոտից իմ քաղաքի

Երևանս, Երևանս
Անցած սերս, անցած սիրո երգս
Երևանս, Երևանս, Երևանս...

Անդարձ կորավ մանկությունս
Քո թաղերում Երևանս․․․

Թող քո լույսը որպես փարոս
Լինի կանչող, լինի անմար
Թող որ հերոս զավակներդ
Փարոս դառնան հենց քեզ համար
Թող ինձ նման սիրահարվեն
Հավետ մնան խենթ սիրահար
Պատուհանից նայեն ու քեզ տեսնեն
Եվ աղոթեն բախտիդ համար

Երևանս, Երևանս
Դարերի մեջ կորած դարե զարդս
Երևանս, Երևանս, Երևանս...
Որքան հույսի մոմ եմ վառել
Խաչքարերիդ, Երևանս

Ереван

Если из воспоминаний город сотку,
Сотку нитью своих мечтаний,
Если убаюкаюсь ветрами
Давно минувших дней,
Если с улицы на улицу пройду,
Войду в сад, созданный песней,
Или в наш дом вернусь и выгляну,
Тебя увижу из окна.

Ереван мой, Ереван,
Бесценный камень мой, бесценная каменная роза,
Ереван мой, Ереван, Ереван...

Сколько, скажи, бродила я
Под твоим небом, Ереван.

Если жизненной дорогой
Я уйду из родного города,
Если чужой ветер унесёт
Меня с родных берегов,
Если нырну на чужом корабле
В волны чужого моря,
Вернусь обратно, даже из прошлого века,
По тоске по родному городу.

Ереван мой, Ереван,
Прошедшая любовь моя, песня былой любви,
Ереван мой, Ереван, Ереван...

Безвозвратно потеряно детство моё
В твоих кварталах, Ереван...

Пусть твой свет, как маяк,
Будет зовущим, будет неугасимым,
Пусть твои героические сыны
Станут маяками для тебя,
Пусть, как я, влюбляются,
Навеки остаются безумно влюблёнными,
Из окна смотрят и тебя видят,
И молятся за твою судьбу.

Ереван мой, Ереван,
В веках потерянное украшение веков,
Ереван мой, Ереван, Ереван...
Сколько свечей надежды зажгла я
У твоих хачкаров, Ереван.