บัวลอย - ถึกควายทุย ภาค 5 - คาราบาว translation in German

บัวลอย - ถึกควายทุย ภาค 5

บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก
ทำไมจากข้าเร็วเกินไป
บัวลอยไปอยู่ที่ไหน
เคยรู้บ้างไหม
โปรดคิดคำนึงถึงบัวลอย

บัวลอยเขาเป็นชายหนุ่ม
ตาเหล่หลังงุ้มเด๋อๆด๋าๆ
รูปร่างแม้ไม่โสภา
จิตใจล้ำฟ้า
ดังสมญาบัวลอย

เป็นเพื่อนคุย
ยามเพื่อนหว้าเหว่
เป็นพ่อครัว
ยามเพื่อนหิวโหย
เป็นหมอใหญ่
ยามเพื่อนโอดโอย
หาหยูกยา
มารักษาบรรเทา

บัวลอยถึงวัยเกณฑ์ทหาร
พิกลพิการ
ยังดีหนึ่งประเภทสอง
อาสารับใช้ชาติพี่น้อง
หัวใจคับพอง
กล้าหาญอดทน
เป็นคน หนักเอาเบาสู้
อุตส่าห์มานะอดทน
ช่วยเหลือเพื่อนๆทุกคน
ร่วมแต่ทุกข์สุขไม่สนใจ

บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก
ทำไมจากข้าเร็วเกินไป
บัวลอยไปอยู่ที่ไหน
เคยรู้บ้างไหม
โปรดคิดคำนึงถึงบัวลอย

วันหนึ่งมีเสียงปืนคำราม
บัวลอยถูกหาม
มาในเปลผ้าใบ
ยังละเมอ
ห่วงว่าใครเป็นอะไร
คือคำพูดสุดท้าย
ของชายชื่อบัวลอย

ตั้งแต่วันนั้นยันวันนี้
แสงตะเกียงริบหรี่
ที่บ้านไร่ปลายดอย
ไม่มีชายคนที่ชื่อบัวลอย
ความเหงาหงอย
คอยเข้าปลกคลุม

โลกนี้ไม่สมประกอบ
เพราะต่างคนชอบ
เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้ มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้น
อย่างคนชื่อบัวลอย

โลกนี้ ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบ
เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้ มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้น
ดังคนชื่อบัวลอย

โลกนี้ ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบ
เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้ มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้น
ดังคนชื่อบัวลอย บัวลอย

Bualoi - Büffel-Trottel Teil 5

Bualoi, mein lieber Freund,
warum hast du mich so früh verlassen?
Bualoi, wo bist du jetzt?
Weißt du es überhaupt?
Bitte denke an Bualoi.

Bualoi, er war ein junger Mann,
schielend, mit krummem Rücken, täppisch.
Sein Aussehen war zwar nicht schön,
aber sein Herz war himmlisch,
wie sein Spitzname Bualoi.

Er war ein Gesprächspartner,
wenn Freunde einsam waren.
Er war ein Koch,
wenn Freunde Hunger hatten.
Er war ein Arzt,
wenn Freunde Schmerzen hatten,
besorgte Medikamente
zur Linderung.

Bualoi kam ins wehrpflichtige Alter,
obwohl behindert,
war er immer noch diensttauglich, Kategorie zwei.
Er meldete sich freiwillig, um der Nation zu dienen,
sein Herz voller Stolz,
mutig und ausdauernd.
Er war jemand, der hart arbeitete,
war fleißig und ausdauernd,
half allen seinen Freunden,
teilte Leid und Freude, ohne zu zögern.

Bualoi, mein lieber Freund,
warum hast du mich so früh verlassen?
Bualoi, wo bist du jetzt?
Weißt du es überhaupt?
Bitte denke an Bualoi.

Eines Tages ertönte ein Gewehrschuss,
Bualoi wurde getragen,
auf einer Plane.
Er murmelte noch,
sorgte sich, ob jemandem etwas zugestoßen sei,
das waren die letzten Worte
des Mannes namens Bualoi.

Seit jenem Tag bis heute
ist das Licht der Lampe gedämpft
im Bauernhaus am Ende des Hügels.
Es gibt keinen Mann mehr namens Bualoi,
die Traurigkeit
breitet sich aus.

Diese Welt ist unvollkommen,
weil jeder
nur auf seinen eigenen Vorteil bedacht ist.
Wie viele Menschen auf dieser Welt
sind wie eine Lotusblüte, die sich vom Schlamm erhebt,
wie der Mann namens Bualoi?

Diese Welt ist unvollkommen,
weil manche
nur auf ihren eigenen Vorteil bedacht sind.
Wie viele Menschen auf dieser Welt
sind wie eine Lotusblüte, die sich vom Schlamm erhebt,
wie der Mann namens Bualoi?

Diese Welt ist unvollkommen,
weil manche
nur auf ihren eigenen Vorteil bedacht sind.
Wie viele Menschen auf dieser Welt
sind wie eine Lotusblüte, die sich vom Schlamm erhebt,
wie der Mann namens Bualoi, Bualoi?