Lyrics and translation ป๋อง ศรัณย์ - ย้ำคิดย้ำจำ

ย้ำคิดย้ำจำ

บอกตัวเองว่าพร้อมเข้าใจในเหตุผล
จะเป็นไรกับแค่บางคนที่เขาเดินจากไป
วันเวลาก็รู้ยิ่งนานเท่าไร
ยิ่งทำให้ลบลืมใครง่ายดาย เรื่องเธอคงเช่นกัน

แต่ความจริงก็รู้ในใจยังคงเผลอ
เหม่อมองดาวบนฟ้าที่เราเคยนั่งดูด้วยกัน
กลิ่นจางๆ ปลอกหมอนลายมือ
รูปถ่าย มันคอยแอบฟ้องว่าในทุกวัน
ในใจยังมีแค่เธอ

ทำไมเราเองเป็นคนแบบนี้
ชอบย้ำคิดย้ำจำให้เจ็บ เพื่ออะไร
กับภาพเดิมๆ ที่คอยแต่ทำร้าย
ช้ำนะที่ใจตัวเองซะเปล่า ยังควบคุมมันไม่ไหว
ยิ่งย้ำคิดถึงสักเท่าไร ยิ่งลืมเธอไปไม่ได้สักที

เจอเรื่องราวเป็นภาพเดิมๆ เมื่อหลับตา
ตื่นขึ้นมายังแว่วได้ยินน้ำเสียงเธอตรงนี้
ไปทำไมถนนที่ตรงร้านเก่า
ฟังเพลงวนซ้ำของเราทุกที มันช่วยอะไรหรือไง

ทำไมเราเองเป็นคนแบบนี้
ชอบย้ำคิดย้ำจำให้เจ็บ เพื่ออะไร
กับภาพเดิมๆ ที่คอยแต่ทำร้าย
ช้ำนะที่ใจตัวเองซะเปล่า ยังควบคุมมันไม่ไหว
ยิ่งย้ำคิดถึงสักเท่าไร ยิ่งลืมเธอไปไม่ได้สักที

ทุกเข็มนาทีที่เคลื่อนผ่าน ติดอยู่กับการฝังใจ
กว่าจะคบจนผูกพัน แล้วมาลบวันเหล่านั้น
รู้ไหมยากเย็นแค่ไหน

ทำไมเราเองเป็นคนแบบนี้
ชอบย้ำคิดย้ำจำให้เจ็บ เพื่ออะไร
กับภาพเดิมๆ ที่คอยแต่ทำร้าย
ช้ำนะที่ใจตัวเองซะเปล่า ยังควบคุมมันไม่ไหว
ยิ่งย้ำคิดถึงสักเท่าไร ยิ่งลืมเธอไปไม่ได้สักที

หรือฉันต้องแพ้ให้หัวใจ
ปล่อยมันให้จำภาพเธออย่างนี้

Вновь и вновь

Говорю себе, что готов понять твои причины,
Что со мной будет, если кто-то просто уйдет.
Время, как известно, лечит,
Помогает забыть кого угодно. Наверное, и ты забудешься.

Но правда в том, что в глубине души я все еще теряюсь,
Смотрю на звезды, на которые мы когда-то смотрели вместе.
Твой еле уловимый запах на наволочке,
Твои записи на ней, фотографии – они напоминают мне каждый день,
Что в моем сердце только ты.

Почему я такой?
Зачем я снова и снова прокручиваю все в голове, причиняя себе боль?
Эти прежние картины только ранят меня,
Мое сердце болит, и я ничего не могу с этим поделать.
Чем больше я думаю о тебе, тем сложнее тебя забыть.

Те же сцены проносятся перед глазами, когда я закрываю глаза.
Просыпаясь, я все еще слышу твой голос.
Зачем я иду по той же улице, где мы были,
Слушаю нашу песню снова и снова? Что это меняет?

Почему я такой?
Зачем я снова и снова прокручиваю все в голове, причиняя себе боль?
Эти прежние картины только ранят меня,
Мое сердце болит, и я ничего не могу с этим поделать.
Чем больше я думаю о тебе, тем сложнее тебя забыть.

Каждая минута проходит в мучительных воспоминаниях.
Мы были так близки, и теперь я должен стереть все эти дни?
Знаешь ли ты, как это тяжело?

Почему я такой?
Зачем я снова и снова прокручиваю все в голове, причиняя себе боль?
Эти прежние картины только ранят меня,
Мое сердце болит, и я ничего не могу с этим поделать.
Чем больше я думаю о тебе, тем сложнее тебя забыть.

Может быть, мне стоит сдаться своему сердцу,
Позволить ему хранить твой образ таким, какой он есть?