Lyrics and translation พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - 6 ตุลาคม 2519 6 October 1976

6 ตุลาคม 2519 6 October 1976

ฉันมาเพื่อบอกว่า ลูกกำลังเติบใหญ่
ไร้พ่อพึ่งทางใจ ให้ปรึกษา
ลูกถามถึงพ่อว่า พ่อวีรชนใด
ยี่สิบปีผ่านไป เหมือนไร้ค่า

เสียงปืนจากผู้กล้า พรากเธอจากฉันไป
เขากล้าหาญชาญชัย เธอมือเปล่า
เลือกยิงอย่างใจเย็น เห็นเธอเป็นสิ่งใด
หมูหมาหรือกาไก่ ใช่พวกเขา

เนิ่นนานออกไปเพียงไร
ยี่สิบปี ผ่านไป อย่างเปล่าสูญ
ดวงใจฉันสุดอาดูร อยู่กับลูกของเรา เราลำบาก

คนที่เข่นฆ่าเธอ เขายังเติบโต จนสุดเอื้อมถึงได้
ไม่มีอนุสาวรีย์ใด ไม่มีใคร
เห็นค่าที่เธอให้ มีแต่ฉัน ฉัน ฉัน กับลูกเรา

ฉันมาเพื่อบอกว่า ฉันเหนื่อยแทบขาดใจ
ทำงานเลี้ยงลูกชายกับลูกสาว
เพื่อนเพื่อนที่เธอว่า ต่อสู้มาเคียงไหล่
ต่างคน ต่างเป็นไป ต่างชะตา

ฉันจึงได้พบว่า ชีวิตมาเปลี่ยนไป
ตั้งแต่เธอจากไป หกตุลา
เคยเชื่อมั่นแรงกล้า ศรัทธามลายไป
ผิดหวังยิ่งกว่าใด ไร้ศรัทธา

เนิ่นนานออกไปเพียงไร
ยี่สิบปี ผ่านไป อย่างเปล่าสูญ
ดวงใจฉันสุดอาดูร อยู่กับลูกของเรา เราลำบาก
คนที่เข่นฆ่าเธอ เขายังเติบโต จนสุดเอื้อมถึงได้
ไม่มีอนุสาวรีย์ใด ไม่มีใคร
เห็นค่าที่เธอให้ มีแต่ฉัน ฉัน ฉัน กับลูกเรา

ฉันมาเพื่อบอกว่า ลูกกำลังเติบใหญ่
ไร้พ่อพึ่งทางใจ ให้ปรึกษา
ลูกถามถึงพ่อว่า พ่อวีรชนใด
ยี่สิบปีผ่านไป เหมือนไร้ค่า

เสียงปืนจากผู้กล้า พรากเธอจากฉันไป
เขากล้าหาญชาญชัย เธอมือเปล่า
เลือกยิงอย่างใจเย็น เห็นเธอเป็นสิ่งใด
หมูหมาหรือกาไก่ ใช่พวกเขา

ฉันจึงได้พบว่า ชีวิตมาเปลี่ยนไป
ตั้งแต่เธอจากไป หกตุลา
เคยเชื่อมั่นแรงกล้า ศรัทธามลายไป
ผิดหวังยิ่งกว่าใด ไร้ศรัทธา

6 октября 1976 года

Я здесь, чтобы сказать тебе: дети растут,
Растут без отца, без опоры,
Спрашивают меня: «Папа, кем был наш отец, кем он был из героев?»
Прошло двадцать лет, но как будто всё впустую.

Выстрелы смельчаков забрали тебя у меня,
Они были с оружием, а ты с пустыми руками.
Они хладнокровно стреляли, за кого тебя принимая?
За свинью, собаку или курицу? Да, вот кем они были.

Сколько времени прошло?
Двадцать лет минуло впустую.
Моё сердце полно скорби, мы с детьми в нужде.

Твои убийцы процветают, достигли всего,
Нет никакого памятника, никому нет дела,
Никто не ценит твою жертву, только я, только я и наши дети.

Я здесь, чтобы сказать тебе: я устал до изнеможения,
Работаю, чтобы прокормить наших сына и дочь.
Твои друзья, с которыми ты боролась плечом к плечу,
Каждый пошёл своей дорогой, у каждого своя судьба.

И я понял, что жизнь изменилась,
С тех пор как ты ушла в тот октябрьский день.
Моя вера и сила растаяли,
Нет большего разочарования, чем потеря веры.

Сколько времени прошло?
Двадцать лет минуло впустую.
Моё сердце полно скорби, мы с детьми в нужде.
Твои убийцы процветают, достигли всего,
Нет никакого памятника, никому нет дела,
Никто не ценит твою жертву, только я, только я и наши дети.

Я здесь, чтобы сказать тебе: дети растут,
Растут без отца, без опоры,
Спрашивают меня: «Папа, кем был наш отец, кем он был из героев?»
Прошло двадцать лет, но как будто всё впустую.

Выстрелы смельчаков забрали тебя у меня,
Они были с оружием, а ты с пустыми руками.
Они хладнокровно стреляли, за кого тебя принимая?
За свинью, собаку или курицу? Да, вот кем они были.

И я понял, что жизнь изменилась,
С тех пор как ты ушла в тот октябрьский день.
Моя вера и сила растаяли,
Нет большего разочарования, чем потеря веры.