Lyrics and translation พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - นักแสวงหา

นักแสวงหา

เสียงรถไฟกับเสียงใจ
ที่สั่นตามเสียง
คนเต็มคัน
เต็มตู้รถไฟรวมทั้งเขา
แสวงหาหนทางอยาก
ไป ไป ไป ให้ถึง
เผชิญโชค ผจญภัย
ตามทางรถไฟไปส่ง
เพราะยังเป็นหนุ่ม
จะงอมืองอเท้ารอคอยทนไม่ไหว
จึงต้องไปเป็นหนุ่มนักแสวงหา
หาทางให้ได้ดี
ในดวงตามีแต่ความหวัง
ทุกข์ๆคนต่างมีความหวัง
จึงมีความหวังเต็มคัน
รถไฟหัวใจเบ่งบาน
เมื่อรถไฟเงียบเสียง
จอดลงปลายทาง
ชีวิตเราข้างหน้า
ชั่งเต็มด้วยความหมาย
แสวงหาหนทางอยาก
ไป ไป ไป ให้ถึง
เผชิญโชด ผจญภัย
ตามทางรถไฟไปส่ง
.เอ้าเล็กคาราบาว
โซ่โล่ นี่แน่...
เพราะยังเป็นหนุ่ม
จะงอมืองอเท้ารอคอยทนไม่ไหว
จึงต้องไปเป็นหนุ่มนักแสวงหา
หาทางให้ได้ดี
ในดวงตามีแต่ความหวัง
ทุกข์ๆ คนต่างมีความ หวัง
จึงมีความหวังเต็มคัน
รถไฟหัวใจเบ่งบาน
เมื่อรถไฟเงียบเสียง
จอดลงปลายทาง
ชีวิตเราข้างหน้าชั่งเต็ม
ด้วยความหมาย
แสวงหาหนทางอยาก
ไป ไป ไป ให้ถึง
เผชิญโชด ผจญภัย
ตามทางรถไฟส่ง
.เอ้าเล็กคาราบาวถอย.

Chercheur

Le bruit du train et le bruit de mon cœur
qui tremble au rythme
de la foule qui l'emplit
tous ces wagons, toutes ces voitures, y compris moi
Je recherche un chemin pour aller
aller, aller, jusqu'au bout
Affronter le destin, l'aventure
sur les rails du train qui me transporte
Car je suis encore un jeune homme
et je ne peux pas rester les bras croisés à attendre, je n'en ai pas la force
Alors je dois partir, être un jeune chercheur
Trouver mon chemin vers le bonheur
Dans mes yeux, il n'y a que de l'espoir
Dans les moments difficiles, chacun a de l'espoir
Alors l'espoir remplit tous les wagons
Le cœur du train fleurit
Quand le train se tait
et s'arrête à sa destination finale
Notre vie devant nous
est pleine de sens
Je recherche un chemin pour aller
aller, aller, jusqu'au bout
Affronter le destin, l'aventure
sur les rails du train qui me transporte
Allez, petit Carabao
Solo, voici!
Car je suis encore un jeune homme
et je ne peux pas rester les bras croisés à attendre, je n'en ai pas la force
Alors je dois partir, être un jeune chercheur
Trouver mon chemin vers le bonheur
Dans mes yeux, il n'y a que de l'espoir
Dans les moments difficiles, chacun a de l'espoir
Alors l'espoir remplit tous les wagons
Le cœur du train fleurit
Quand le train se tait
et s'arrête à sa destination finale
Notre vie devant nous est pleine
de sens
Je recherche un chemin pour aller
aller, aller, jusqu'au bout
Affronter le destin, l'aventure
sur les rails du train qui me transporte
Allez, petit Carabao, recule.