ของใคร - Live - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ translation in German

ของใคร - Live

ฟังตั้งแต่เล็กจนเติบโต
สะสมโมโหจนโตใหญ่
แผ่นดินด้ามขวานเป็นของใคร
คนไทยสยามมายึดเอา

เข้าไปฝึกฝนประสบการณ์
เกิดความชำนาญในการฆ่า
ระบง ระเบิดใครผ่านมา
แผ่นดินของข้า ฆ่าให้ตาย

เกิดเป็นเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ป้องแผ่นดินไว้หัวใจสั่ง
อาสาเข้าพื้นที่รุงรัง
ร้อยพันปัญหา ไม่เข้าใจ

สองฝ่ายฟาดฟันเข้าหักหาญ
ต่างก็ต้องการแผ่นดินไว้
พงเผ่าชาติพันธุ์เรื่องของใคร
ต่างไม่สนใจ จะเอาแผ่นดินนี้

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

ตายตก ตกตายไปมากมาย
รอศพสุดท้ายอีกกี่คน
มืดมน มืดมน มืดมน มืดมน

Wem gehört es - Live

Hörte es seit meiner Kindheit, bis ich erwachsen war,
sammelte Wut an, bis ich groß wurde.
Wem gehört dieses Land der Axt?
Die Siamesen kamen und nahmen es sich.

Ging hinein, um Erfahrung zu sammeln,
wurde geübt im Töten.
Minen, Bomben, wer auch immer vorbeikam,
mein Land – tötet sie!

Geboren aus thailändischem Fleisch und Blut,
das Land zu schützen, befahl mein Herz.
Freiwillig ging ich in das unruhige Gebiet,
tausend Probleme, ich verstehe es nicht.

Zwei Seiten schlagen aufeinander ein, kämpfen erbittert,
beide wollen das Land für sich behalten.
Abstammung, Ethnie – wessen Angelegenheit ist das?
Es ist ihnen egal, sie wollen dieses Land.

Wollen wir nicht reden, meine Liebste, unsere Herzen öffnen?
Was wünschst du dir, meine Teure?
Könnten wir einfach aufhören zu morden, uns gegenseitig zu töten?
Jedes Land hat die Welt erschaffen,
die Menschen mühen sich, es einander zu entreißen.
Deins, meins – wem gehört es denn nun?

Wollen wir nicht reden, meine Liebste, unsere Herzen öffnen?
Was wünschst du dir, meine Teure?
Könnten wir einfach aufhören zu morden, uns gegenseitig zu töten?
Jedes Land hat die Welt erschaffen,
die Menschen mühen sich, es einander zu entreißen.
Deins, meins – wem gehört es denn nun?

So viele sind gefallen, so viele sind gestorben.
Wie viele Leichen müssen noch folgen?
Dunkel, dunkel, dunkel, dunkel.