Lyrics and translation พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - นักแสวงหา (Black) - Live

นักแสวงหา (Black) - Live

เสียงรถไฟกับเสียงใจ
ที่สั่นตามเสียง
คนเต็มคัน
เต็มตู้รถไฟรวมทั้งเขา
แสวงหาหนทางอยาก
ไป ไป ไป ให้ถึง
เผชิญโชค ผจญภัย
ตามทางรถไฟไปส่ง
เพราะยังเป็นหนุ่ม
จะงอมืองอเท้ารอคอยทนไม่ไหว
จึงต้องไปเป็นหนุ่มนักแสวงหา
หาทางให้ได้ดี
ในดวงตามีแต่ความหวัง
ทุกข์ๆคนต่างมีความหวัง
จึงมีความหวังเต็มคัน
รถไฟหัวใจเบ่งบาน
เมื่อรถไฟเงียบเสียง
จอดลงปลายทาง
ชีวิตเราข้างหน้า
ชั่งเต็มด้วยความหมาย
แสวงหาหนทางอยาก
ไป ไป ไป ให้ถึง
เผชิญโชด ผจญภัย
ตามทางรถไฟไปส่ง
.เอ้าเล็กคาราบาว
โซ่โล่ นี่แน่...
เพราะยังเป็นหนุ่ม
จะงอมืองอเท้ารอคอยทนไม่ไหว
จึงต้องไปเป็นหนุ่มนักแสวงหา
หาทางให้ได้ดี
ในดวงตามีแต่ความหวัง
ทุกๆ คนต่างมีความ หวัง
จึงมีความหวังเต็มคัน
รถไฟหัวใจเบ่งบาน
เมื่อรถไฟเงียบเสียง
จอดลงปลายทาง
ชีวิตเราข้างหน้าชั่งเต็ม
ด้วยความหมาย
แสวงหาหนทางอยาก
ไป ไป ไป ให้ถึง
เผชิญโชด ผจญภัย
ตามทางรถไฟไปส่ง
.เอ้าเล็กคาราบาวถอย.

Chercheur (Noir) - Live

Le bruit du train et le bruit de mon cœur
Qui vibrent au rythme
Des gens qui remplissent le wagon
Tous les compartiments du train, y compris lui
Cherchant un chemin, je veux
Aller, aller, aller jusqu'au bout
Affronter le destin, l'aventure
Suivre les rails du train qui me transporte
Parce que je suis encore jeune
Je ne peux pas rester les bras croisés, attendre, je n'en suis pas capable
Je dois partir, devenir un jeune chercheur
Trouver le chemin vers le succès
Mes yeux ne voient que l'espoir
Chaque personne a son espoir, son rêve
Alors l'espoir remplit le wagon
Le cœur du train s'épanouit
Quand le train se tait
Il s'arrête à sa destination finale
Notre vie devant nous
Est pleine de sens
Cherchant un chemin, je veux
Aller, aller, aller jusqu'au bout
Affronter le destin, l'aventure
Suivre les rails du train qui me transporte
.Allez, petit Carabao
Solo, voilà...
Parce que je suis encore jeune
Je ne peux pas rester les bras croisés, attendre, je n'en suis pas capable
Je dois partir, devenir un jeune chercheur
Trouver le chemin vers le succès
Mes yeux ne voient que l'espoir
Chaque personne a son espoir, son rêve
Alors l'espoir remplit le wagon
Le cœur du train s'épanouit
Quand le train se tait
Il s'arrête à sa destination finale
Notre vie devant nous est pleine
De sens
Cherchant un chemin, je veux
Aller, aller, aller jusqu'au bout
Affronter le destin, l'aventure
Suivre les rails du train qui me transporte
.Allez, petit Carabao, recule.