Lyrics and translation พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - ฉันคือประชาชน

ฉันคือประชาชน

ฉันคือ ประชาชน
ต้องอดทน ได้ทุกอย่าง.
แม้นปัญหา มันคับคั่ง
ประเดประดัง อยู่ในใจ.
ฉันคือ ประชาชน
ต้องห้อยโหน ทุกวันวี่.
รถเมล์ มันล้นปรี่
ร้อนสิ้นดี ก็ต้องทน.
ฉันคือ ประชาชน
ผู้ดิ้นรน ทุกเช้าค่ำ.
เหงื่อไคล มันไหลฉ่ำ
หน้าก็ดำ ตัวก็เหนียว.
ฉันคือ ประชาชน
ที่ผอมโซ เหมือนซังหญ้า.
อยู่ตามทุ่ง ตามป่า
ไร้ราคา ค่าควรมอง.
ฉันคือ ประชาชน
ไม่ใช่คน ที่มีเกียรติ.
ไปไหน ต้องละเอียด
ค่อยๆเหยียด ค่อยๆเงย.
ฉันคือ ประชาชน
ไม่เหมือนคน ที่ยิ่งใหญ่.
ไปไหน คนก็ไหว้
เอามือไขว้ หว่างขา.
ฉันคือ ประชาชน
ไม่ใช่คน มีอำนาจ.
ไม่เคยคิด ไม่เคยคาด
จะผูกขาด ประเทศไทย.
คือ ประชาชน
ไม่เหมือนคน ที่ยิ่งใหญ่.
ไปไหน คนก็ไหว้
เอามือไขว้ หว่างขา.
คือ ประชาชน
ไม่ใช่คน มีอำนาจ.
ไม่เคยคิด ไม่เคยคาด
จะผูกขาด ประเทศไทย

Я — простой человек

Я — простой человек,
Терпеть мне многое дано.
Пусть проблем невмеренно,
Сердце ноет всё равно.
Я — простой человек,
Каждый день в давке вишу.
Автобус битком набит,
Изнываю от жары, но терплю.
Я — простой человек,
С утра до ночи в борьбе.
Пот струится по спине,
Лицо черное, весь липкий.
Я — простой человек,
Худой, как стебель травы.
Живу в полях, вдали,
Никчемный, словно сорняк.
Я — простой человек,
Не знатный господин.
Везде осторожен,
Оглядываюсь, голову не подниму.
Я — простой человек,
Не важная персона.
Мне не кланяются,
Руки к ногам не прижимают.
Я — простой человек,
Власти не имею.
И не думал, не гадал,
Что страной завладею.
Я — простой человек,
Не важная персона.
Мне не кланяются,
Руки к ногам не прижимают.
Я — простой человек,
Власти не имею.
И не думал, не гадал,
Что страной завладею.