Lyrics and translation มนต์แคน แก่นคูน - รอยเล็บที่ระลึก

รอยเล็บที่ระลึก

ร่องรอยเล็บมือน้องนาง
ยังฝังอยู่บนต้นแขน
เป็นดั่งรอยจารึก
น้ำหมึกก็คือเล็บแบนแบน
จากคนที่เคยเป็นแฟน
หยิกต้นแขนไว้แทนหัวใจ
ฝากรอยแล้วเธอก็ลา
สัญญาว่าจะไม่ไปไกล
สักวันจะย้อนมาร่วมใจ
พี่รอหายเจ้าไปไม่มา
เตรียมใจท่า
ละเมอหาหล้าหล่อย
เตรียมใจท่า
ละเมอหาหล้าหล่อย
หัวใจลอยซอมแต่ฮอยเล็บเจ้า
ยามแลงเช้าคึดนำ
ฮอยเล็บจ้ำมันตำอยู่ในใจ
ฮอยเล็บจ้ำมันตำอยู่ในใจ
สายตามองยามใด๋
ให้คึดไปหลายด้าน
ให้คิดถึงวัน
เหตุการณ์วันนั้นยังจำ
แอบดมแก้มงาม
น้องยังทำเป็นท่างอน
เจ้าหยิกต้นแขน
ตอบแทนเพื่อการสั่งสอน
สองแก้มเจ้าแดง
สองตาก็ทำเป็นงอน
พี่ยังคอยอ้อน
วอนง้อขอความเห็นใจ
พอเจ้าหายโกรธ
ก็ยังขอดูแผลเจ็บ
ตำแหน่งรอยเล็บ
หยิกเจ็บเสียจนเลือดไหล
พี่บอกพี่ทำ
ก็เพราะรักเกินห้ามใจ
เจ้าทำเอียงอาย
แล้วเอาผ้าพันแผลซึม
ใจมันปลื้มบ่ไหลลืมได้ง่าย
ใจมันปลื้มบ่ไหลลืมได้ง่าย
ถึงเจ้าลืมพี่ได้แต่ทางอ้ายบ่ลืม
ได้แต่ซึมซึมอยู่คนเดียว
ได้แต่ซึมซึมอยู่คนเดียว
หัวใจเทียวทวงหา
ว่านางลืมอ้าย
เจ้าจากพี่ไป
เหลือไว้แค่รอยเล็บมือ
เท่านี้นะหรือที่ถือว่าแทนหัวใจ
ไปอยู่ไกลตา
คงหาหยิกชายคนใหม่
แผลเป็นกลางใจ
ฝากไว้ให้ชายหลายคน
รอยเล็บที่เจ้าจารึก
ในความรู้สึกพี่ยังสับสน
อยากให้เจ้ากลับมาฟิก
ให้มาหยิกซ้ำรอยอีกหน
จะได้รู้จริงใจคน
ทุกวันพี่ทนอยู่กัยรอยแผลเป็น
มันเห็นละเป็นฮอยขาวแจ้ง
มันเห็นละเป็นฮอยขาวแจ้ง
มันแสลงใจเต้นตึกตึก
ที่ระลึกจากเจ้าผู้นั้น
เป็นแป้วอยู่หว่างใจ
เห็นยามใดหัวใจพี่ป่วน
ให้ทบทวนล่ะหวนถึงวันเก่า
รอยเล็บบางเบาหยิกใจอ้าย

Сувенирные отметины твоих ногтей

Следы твоих ногтей, дорогая,
Все еще видны на моей руке.
Это как гравировка,
Чернилами которой стали твои ноготки,
Оставленные той, кто была моей.
Ты оставила их на моем плече, как символ своего сердца,
Оставила след и ушла,
Пообещав, что не уйдешь далеко,
Что однажды вернешься и мы будем вместе.
Я ждал, но ты так и не пришла,
Готовил себя,
Бредил тобой,
Готовил себя,
Бредил тобой.
Мое сердце томится по твоим следам,
Утром и вечером думаю о них.
Отметины твоих ногтей глубоко врезались в мое сердце,
Отметины твоих ногтей глубоко врезались в мое сердце,
Куда бы ни пал мой взгляд,
Я думаю о тебе,
Думаю о том дне,
И помню все, что тогда произошло.
Я хотел поцеловать тебя,
Ты же в шутку отвернулась,
И оставила на моем плече эти следы,
В качестве урока.
Твои щеки покраснели,
В глазах стояли слезы,
А я пытался утихомирить тебя,
Умолял о прощении.
Когда ты успокоилась,
То все равно рассматривала мои раны,
Следы от твоих коготков,
Которые были настолько сильными, что пошла кровь.
Я сказал, что сделал это,
Потому что слишком сильно люблю тебя.
Ты смутилась,
И перевязала мне раны.
Мое сердце ликовало, это не так просто забыть,
Мое сердце ликовало, это не так просто забыть.
Даже если ты забыла меня, я не могу,
Остаюсь совсем один,
Остаюсь совсем один.
Мое сердце тоскует по тебе,
Говорит, что ты забыла меня.
Ты ушла,
Оставив лишь следы своих ногтей.
Неужели это все, что осталось от твоего сердца?
Ты ушла так далеко,
Наверное, уже нашла кого-то другого,
Оставляя шрамы на моем сердце,
Раздавая их налево и направо.
Эти следы от твоих ногтей,
Все еще волнуют меня.
Вернись ко мне,
Оставь на том же месте новые,
Чтобы я знал, что ты искренна.
Каждый день я живу с этими шрамами,
Они такие белые и заметные,
Они такие белые и заметные,
Заставляют мое сердце биться чаще,
Когда я вспоминаю о тебе.
Я чувствую себя потерянным,
Каждый раз, когда вижу их, мое сердце сжимается,
Я возвращаюсь в прошлое,
Твои нежные коготки ранят мое сердце.