Lyrics and translation มนต์แคน แก่นคูน - ริมฝั่งหนองหาน

ริมฝั่งหนองหาน

ฟ้างามยามแลงข้างทุ่งหนองหาน อ้ายนั่งเบิ่งฟ้า
คึดฮอดแก้วตา เจ้าไปสิเล้อ
พระธาตุเชิงชุมถามข่าว ภูพานบ้านเฮายังคอยเสมอ
ใจเค็มคือเกลือ แท้น้อน้องสาว

ฝนปรอยฮิมฟ้าเหมือนน้ำตาไหล ในใจของอ้าย
เป็นห่วงคนไกล บ่ มีข่าวคราว
น้ำหลากหนองหานฝูงปลา ชวนกันพาลอยลงลำปาว
ดั่งใจผู้สาว ที่ไปหวั่ง หวั่ง

อ้าย บ่ แม่นผาแดง บ่ มีมนต์แต่งไปอ้อนไปเว้า
ให้คนลืมคราว คึดฮอดความหลัง
ย่านผู้เขียวใบหม่อน ไปหลงคำวอนของคนมีตังค์
ย่านเขาเด็ดนาง ไปใส่ต้มยำ

ฟ้างามยามแลงข้างทุ่งหนองหาน เป็นสีโศกโศก
ส่งใจกับนก ไปบอกคนงาม
เจ้าสีนานวลของอ้าย คั่น บ่ ลืมไลฮักและถ้อยคำ
อยากให้กลับลำ คืนทุ่งหนองหาน

อ้าย บ่ แม่นผาแดง บ่ มีมนต์แต่งไปอ้อนไปเว้า
ให้คนลืมคราว คึดฮอดความหลัง
ย่านผู้เขียวใบหม่อน ไปหลงคำวอนของคนมีตังค์
ย่านเขาเด็ดนาง ไปใส่ต้มยำ

ฟ้างามยามแลงข้างทุ่งหนองหาน เป็นสีโศกโศก
ส่งใจกับนก ไปบอกคนงาม
เจ้าสีนานวลของอ้าย คั่น บ่ ลืมไลฮักและถ้อยคำ
อยากให้กลับลำ คืนทุ่งหนองหาน

На берегу Нонг Хана

Прекрасное небо вечером над полем Нонг Хана, я сижу, смотрю на небо,
скучаю по тебе, любимая, где ты сейчас?
Пагода Пхра Тхат Чёнг Чум спрашивает о тебе, наш Пхупхан всегда ждет тебя.
Сердце жестоко, как соль, милая моя.

Моросит дождь с неба, словно слезы текут в моем сердце.
Волнуюсь за тебя, далекая, нет никаких вестей.
Вода разливается по Нонг Хану, стаи рыб плывут вниз по реке Лампао.
Как и сердце моей девушки, которое уплывает, уплывает.

Я не Пха Денг, у меня нет магических заклинаний, чтобы умолять и уговаривать.
Чтобы ты забыла о прошлом, вспомнила о наших днях.
Боюсь, что девушка, нежная, как листья шелковицы, поддастся уговорам богатого.
Боюсь, что он сорвет тебя, как цветок, и добавит в том ям.

Прекрасное небо вечером над полем Нонг Хана, такое печальное, печальное.
Посылаю свое сердце с птицей, чтобы передать красавице.
Моя белолицая, если ты не забыла нашу любовь и слова,
хочу, чтобы ты вернулась на поля Нонг Хана.

Я не Пха Денг, у меня нет магических заклинаний, чтобы умолять и уговаривать.
Чтобы ты забыла о прошлом, вспомнила о наших днях.
Боюсь, что девушка, нежная, как листья шелковицы, поддастся уговорам богатого.
Боюсь, что он сорвет тебя, как цветок, и добавит в том ям.

Прекрасное небо вечером над полем Нонг Хана, такое печальное, печальное.
Посылаю свое сердце с птицей, чтобы передать красавице.
Моя белолицая, если ты не забыла нашу любовь и слова,
хочу, чтобы ты вернулась на поля Нонг Хана.