Lyrics and translation แอน ธิติมา - คนไม่น่าสงสาร

คนไม่น่าสงสาร

ผิดไหม ที่ไม่เคยเรียกร้องอะไร
ผิดไหม ที่ไม่เคยขอร้องให้เธอ
มารักมาเห็นใจเหมือนที่ใครๆ เขาทำ
ก็ชินกับการต้องซ่อนยิ้มให้เธอ
ก็ชินกับการจะบอกไม่เป็นไร
ทั้งที่บางทีในหัวใจ ฉันก็มีน้ำตา

ในสายตาของเธอ ฉันเป็นคนที่เข้มแข็ง
ยังแข็งแรง อยู่ได้โดยไม่ต้องมีใคร
เป็นคนไม่น่าสงสาร เป็นคนเข้าอกเข้าใจ
คงไม่เป็นไร ถ้าไม่มีเธอ

แต่คนไม่น่าสงสารคนหนึ่ง ที่เธอไม่เคยคิดถึง
รู้ไหมน่าสงสารสักเท่าไหร่
อยากจะร้องไห้ ก็ต้องยิ้มให้ ไม่รู้ร้องยังไง
คนไม่น่าสงสารคนหนึ่ง ที่เธอไม่เคยคิดถึง
ก็ไม่เคยยอมรับว่าหัวใจ ทั้งอ่อนแอ และอ่อนไหว ก็เท่านั้นเอง

เพิ่งรู้ว่าการที่ต้องซื่อตรง
กับใจ ความคิดและความรู้สึก
นั้นสำคัญ ฉันหวังว่าไม่สายไป

ในสายตาของเธอ ฉันเป็นคนที่เข้มแข็ง
ยังแข็งแรง อยู่ได้โดยไม่ต้องมีใคร
เป็นคนไม่น่าสงสาร เป็นคนเข้าอกเข้าใจ
คงไม่เป็นไร ถ้าไม่มีเธอ

แต่คนไม่น่าสงสารคนหนึ่ง ที่เธอไม่เคยคิดถึง
รู้ไหมน่าสงสารสักเท่าไหร่
อยากจะร้องไห้ ก็ต้องยิ้มให้ ไม่รู้ร้องยังไง
คนไม่น่าสงสารคนหนึ่ง ที่เธอไม่เคยคิดถึง
ก็ไม่เคยยอมรับว่าหัวใจ ทั้งอ่อนแอ และอ่อนไหว
ทำเป็นแข็งใจ ฉันอ่อนแอ และอ่อนไหว แต่เธอไม่เคยรู้เลย

Не та, кого нужно жалеть

Разве это неправильно - не требовать ничего?
Разве это неправильно - не умолять тебя,
Чтобы ты любил меня, сочувствовал мне, как это делают все?
Я просто привыкла скрывать от тебя свою улыбку,
Привыкла говорить, что всё в порядке,
Хотя иногда в моём сердце тоже есть слёзы.

В твоих глазах я сильная,
Всё ещё сильная, могу жить без кого-либо.
Я не та, кого нужно жалеть, я та, кто понимает.
Всё будет хорошо, даже если тебя не будет рядом.

Но та, кого не нужно жалеть, о ком ты никогда не думаешь,
Знаешь ли ты, как мне жаль?
Я хочу плакать, но приходится улыбаться, не знаю, как плакать.
Та, кого не нужно жалеть, о ком ты никогда не думаешь,
Никогда не признается, что её сердце хрупкое и ранимое, вот и всё.

Я только сейчас поняла, что быть честной
Со своим сердцем, мыслями и чувствами
Так важно. Надеюсь, что ещё не поздно.

В твоих глазах я сильная,
Всё ещё сильная, могу жить без кого-либо.
Я не та, кого нужно жалеть, я та, кто понимает.
Всё будет хорошо, даже если тебя не будет рядом.

Но та, кого не нужно жалеть, о ком ты никогда не думаешь,
Знаешь ли ты, как мне жаль?
Я хочу плакать, но приходится улыбаться, не знаю, как плакать.
Та, кого не нужно жалеть, о ком ты никогда не думаешь,
Никогда не признается, что её сердце хрупкое и ранимое,
Притворяется сильной. Я хрупкая и ранимая, но ты никогда этого не узнаешь.