Lyrics and translation โรส ศิรินทิพย์ - นอนกับความเหงา

นอนกับความเหงา

เป็นอีกคืนที่เหงาจับใจ
เป็นอีกคืนที่ใจว่างเปล่า
ไม่มีเงาเธอแล้ว

ผ้าที่เคยห่ม หมอนที่เคยหนุน ของที่เคยคุ้นตา
ก็ไม่เหมือนเก่า เพราะมีคำว่าเหงา
เข้ามานอนแทนที่เธอ และมันไม่คุ้นที่เธอหายไป

ไม่มีอีกแล้ว ไม่มี
ไม่มีเธออีกแล้ว ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน

มันไม่มีอีกแล้ว วันนั้น
ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

เป็นอีกคืนที่หนาวกว่าเคย
เป็นอีกคืนที่นอนไม่หลับ ติดอยู่กับความหลัง

ผ้าที่เคยห่ม หมอนที่เคยหนุน ของที่เคยคุ้นตา
ก็ไม่เหมือนเก่า เพราะมีคำว่าเหงา
เข้ามานอนแทนที่เธอ และมันไม่คุ้นที่เธอหายไป

ไม่มีอีกแล้ว ไม่มี
ไม่มีเธออีกแล้ว ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน

มันไม่มีอีกแล้ว วันนั้น
ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

ไม่มีอีกแล้ว ไม่มี
ไม่มีเธออีกแล้ว ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน

มันไม่มีอีกแล้ว วันนั้น
ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

Сплю с одиночеством

Это ещё одна ночь, когда одиночество сжимает сердце,
Это ещё одна ночь, когда душа пуста,
Твоей тени больше нет.

Одеяло, которым мы укрывались, подушка, на которой мы спали, вещи, которые были нам так знакомы,
Всё стало другим, потому что слово "одиночество"
Легло рядом вместо тебя, и мне так непривычно, что ты ушёл.

Больше нет, нет,
Тебя больше нет рядом,
Нет никого, кому можно сказать "люблю", кто бы успокоил мое сердце,
Приходится обнимать одиночество каждую ночь.

Больше нет того дня,
Неважно, сплю я или бодрствую,
Плачу в одиночестве под светом звезд каждую ночь,
Потому что не могу заставить себя разлюбить тебя.

Это ещё одна ночь, холоднее, чем прежде,
Это ещё одна бессонная ночь, полная воспоминаний.

Одеяло, которым мы укрывались, подушка, на которой мы спали, вещи, которые были нам так знакомы,
Всё стало другим, потому что слово "одиночество"
Легло рядом вместо тебя, и мне так непривычно, что ты ушёл.

Больше нет, нет,
Тебя больше нет рядом,
Нет никого, кому можно сказать "люблю", кто бы успокоил мое сердце,
Приходится обнимать одиночество каждую ночь.

Больше нет того дня,
Неважно, сплю я или бодрствую,
Плачу в одиночестве под светом звезд каждую ночь,
Потому что не могу заставить себя разлюбить тебя.

Больше нет, нет,
Тебя больше нет рядом,
Нет никого, кому можно сказать "люблю", кто бы успокоил мое сердце,
Приходится обнимать одиночество каждую ночь.

Больше нет того дня,
Неважно, сплю я или бодрствую,
Плачу в одиночестве под светом звезд каждую ночь,
Потому что не могу заставить себя разлюбить тебя.