บรรจุเป็นคนรู้ใจ - ไมค์ ภิรมย์พร translation in German

บรรจุเป็นคนรู้ใจ

เวลาเลิกงาน
กลายเป็นสวรรค์สำหรับใจพี่
ตั้งแต่มีเจ้าคนดี
มาทำหน้าที่เป็นศรีเรือนใจ
ชีวิตเริ่มมีน้ำตาล
คำว่าบ้านเริ่มมีความหมาย
อยากกลับไปถึงไว ๆ
เพื่อจิบน้ำใจให้คลายความล้า

ใจเคยชินชา
อยู่กับความเหงา เมื่อคราวไร้คู่
เมื่อเจ้าเข้ามาฟื้นฟู
ความเป็นอยู่ก็ดูโสภา
เลิกงานจากเคยท่องไป
ห่างจุดหมายที่ใจเสาะหา
วันนี้เพื่อนชวนต่อหน้า
ยังกล้าเอ่ยคำว่าพอ

คำพูดเพราะ ๆ
กับน้ำเย็นรอในแก้ว
หนุนตักที่เตรียมไว้แล้ว
หอมแก้มที่เอียงไว้รอ
คือสิ่งที่ใจได้เจอ
ได้รับจากเธอยามท้อ
เข้าบ้านมีคนยิ้มรอ
ใครหนอจะอยากไปไหน

เวลาเลิกงาน
จึงเป็นสวรรค์ที่พี่คอยท่า
บางวันจ้องนาฬิกา
จนเกือบลืมเกรง สายตาเจ้านาย
ขอบคุณคนดีเหลือเกิน
ที่กรุณามาเดินเคียงกาย
บรรจุเป็นคนรู้ใจ
ทำหน้าที่แทนความเหงา

คำพูดเพราะ ๆ
กับน้ำเย็นรอในแก้ว
หนุนตักที่เตรียมไว้แล้ว
หอมแก้มที่เอียงไว้รอ
คือสิ่งที่ใจได้เจอ
ได้รับจากเธอยามท้อ
เข้าบ้านมีคนยิ้มรอ
ใครหนอจะอยากไปไหน

เวลาเลิกงาน
จึงเป็นสวรรค์ที่พี่คอยท่า
บางวันจ้องนาฬิกา
จนเกือบลืมเกรง สายตาเจ้านาย
ขอบคุณคนดีเหลือเกิน
ที่กรุณามาเดินเคียงกาย
บรรจุเป็นคนรู้ใจ
ทำหน้าที่แทนความเหงา

Zur Vertrauten ernannt

Die Zeit nach der Arbeit
ist zum Himmel für mein Herz geworden
seitdem es dich, meine Gute, gibt,
die die Aufgabe übernommen hat, mein Herz zu schmücken.
Das Leben beginnt, Süße zu haben,
das Wort 'Zuhause' bekommt eine Bedeutung.
Ich möchte schnell dorthin zurückkehren,
um an deiner Güte zu nippen und die Müdigkeit zu lindern.

Mein Herz war einst abgestumpft,
lebte mit der Einsamkeit, als ich ohne Partnerin war.
Als du kamst, um es wiederzubeleben,
sah das Dasein gleich viel schöner aus.
Nach der Arbeit zog ich einst umher,
fern vom Ziel, nach dem mein Herz suchte.
Heute, wenn Freunde mich direkt einladen weiterzugehen,
wage ich es, das Wort 'genug' auszusprechen.

Schöne Worte
und kaltes Wasser, das im Glas wartet,
der Schoß, der schon bereitliegt, um meinen Kopf zu stützen,
der Kuss auf die Wange, die hingehalten wird –
das ist es, was mein Herz erfährt,
was ich von dir erhalte, wenn ich entmutigt bin.
Wenn ich nach Hause komme und jemand lächelnd wartet,
wer möchte da noch woanders hingehen?

Die Zeit nach der Arbeit
ist daher der Himmel, auf den ich warte.
Manchmal starre ich auf die Uhr,
bis ich fast vergesse, den Blick meines Chefs zu scheuen.
Ich danke dir, meine Gute, so sehr,
dass du so freundlich bist, an meiner Seite zu gehen.
Zur Vertrauten ernannt,
nimmst du die Rolle anstelle der Einsamkeit ein.

Schöne Worte
und kaltes Wasser, das im Glas wartet,
der Schoß, der schon bereitliegt, um meinen Kopf zu stützen,
der Kuss auf die Wange, die hingehalten wird –
das ist es, was mein Herz erfährt,
was ich von dir erhalte, wenn ich entmutigt bin.
Wenn ich nach Hause komme und jemand lächelnd wartet,
wer möchte da noch woanders hingehen?

Die Zeit nach der Arbeit
ist daher der Himmel, auf den ich warte.
Manchmal starre ich auf die Uhr,
bis ich fast vergesse, den Blick meines Chefs zu scheuen.
Ich danke dir, meine Gute, so sehr,
dass du so freundlich bist, an meiner Seite zu gehen.
Zur Vertrauten ernannt,
nimmst du die Rolle anstelle der Einsamkeit ein.