Vagoni Mikris - ანრი ჯოხაძე • Anri Jokhadze translation in German

Vagoni Mikris

უცნაური გრძნობა შემომერია
ეს ქვეყანა თვალწინ გადამერია
ყველა ფიქრი ახლა წვიმის ფერია
წვიმის ფერი ლექსი დამიწერია
ჩემი გრძნობა თვალებს როცა ახელდა
ბედისწერა სწორედ მაშინ გახელდა
როცა წვიმა ირგვლივ ყველას ავსებდა
მარტო ჩემი საქართველო დასველდა, დასველდა
სად მივყავართ მატარებლის ლიანდაგს
სად გარბიან ჭრელი ქოლგის რიგები
არ მოვუსმენ აღარავის სიაფანდს
არ ვინანებ შენს გვერდით რომ ვიდექი
ვერ გავიგე, სად იყავი სად არა
დრომ ისედაც ნელი ცეკვით გატარა
არ ყოფილა ეს ოცნება პატარა
არ იყავი შენთან ერთად პატარა
სად მივყავართ მატარებლის ლიანდაგს
სად გარბიან ჭრელი ქოლგის რიგები
არ მოვუსმენ აღარავის სიაფანდს
არ ვინანებ შენს გვერდით რომ ვიდექი
ვერ გავიგე, სად იყავი სად არა
დრომ ისედაც ნელი ცეკვით გატარა
არ ყოფილა ეს ოცნება პატარა
არ იყავი შენთან ერთად პატარა
რაც გუაშია, რა შუაშია
სინდისი სინდისია, ნამუსი ნამუსია
გაუშვი არ უსვრია, ულვაში გაუსვრია
სუყველა გაუსვრია, ბოთლებზე დაუსვია
თავისი გაიტანა, ტისკები აიტანა
თავანი ჩაიტანა, ბანკები გაიტანა
მეზობლებს წეწავს, ყველაფერს ლეწავს
წააგავს მეძავს, მეძავსაც წეწავს
სად მივყავართ მატარებლის ლიანდაგს
სად გარბიან ჭრელი ქოლგის რიგები
არ მოვუსმენ აღარავის სიაფანდს
არ ვინანებ შენს გვერდით რომ ვიდექი
ვერ გავიგე, სად იყავი სად არა
დრომ ისედაც ნელი ცეკვით გატარა
არ ყოფილა ეს ოცნება პატარა
არ იყავი შენთან ერთად პატარა
ვაგონი მიქრის
ტიპია პაგონი, ნუ არაფრის გამგონი
არ ესმის ჟარგონი, შუბლი აქვს კარდონის
გამვლელებს ესვრის, ტანი აქვს ნესვის
შნირო ხო გესმის, პლედი და გესლი
აქ არის კუპეში, გველი ჰყავს უბეში
არა მაქვს ნუგეში, ვისვრები წუმპეში
მეზობელ კუპეში, აჰა, ვიპოვე ნუგეში
გორდება დუბეში, ვიწვები წუთებში
გოგონა ჩუსტებში, ბიჭები ქუჩებში
ბინძური დუშებში, ჩეჩენი ბუნკერში
დრო არ მაქვს ფიქრის, ვაგონი მიქრის
ვაგონი მიქრის, ვაგონი მიქრის
სად მივყავართ მატარებლის ლიანდაგს
სად გარბიან ჭრელი ქოლგის რიგები
არ მოვუსმენ აღარავის სიაფანდს
არ ვინანებ შენს გვერდით რომ ვიდექი
ვერ გავიგე, სად იყავი სად არა
დრომ ისედაც ნელი ცეკვით გატარა
არ ყოფილა ეს ოცნება პატარა
არ იყავი შენთან ერთად პატარა
მოხდა რაღაცა, ვიღაცა მეცა
ხელები მომცა ლურჯი ზღვა
უფრო ლურჯი ცა დაიფიცა
ბედი დალოცა, შემხვდა როცა
მხურვალედ ილოცა, ასამდე ილოცა
აკოცა მაგრად, მაკოცა
გამაოცა ტიპმა, გამაოცა
გამაოცა ტიპმა, გამაოცა
მაიცათ, ცოტა მაიცათ
გაიქცა, იქით გაიქცა
ჩაიქცა, ცოტა ჩაიქცა
კაცი მაყუთში ჩაიქცა
დაცვას რაცია, რა მამაცია
როგორი კაცია, სახე აქვს აქცია
ვაგონი მიქრის, ვაგონი მიქრის, ვაგონი მიქრის
სად მივყავართ მატარებლის ლიანდაგს
სად გარბიან ჭრელი ქოლგის რიგები
არ მოვუსმენ აღარავის სიაფანდს
არ ვინანებ შენს გვერდით რომ ვიდექი
ვერ გავიგე, სად იყავი სად არა
დრომ ისედაც ნელი ცეკვით გატარა
არ ყოფილა ეს ოცნება პატარა
არ იყავი შენთან ერთად პატარა
სად მივყავართ მატარებლის ლიანდაგს

Der fahrende Wagen

Ein seltsames Gefühl ist über mich gekommen
Dieses Land liegt vor meinen Augen
Jeder Gedanke hat nun die Farbe des Regens
Ein Gedicht in Regenfarbe habe ich geschrieben
Als mein Gefühl meine Augen verhüllte
Da offenbarte sich das Schicksal
Als der Regen alles umher füllte
Wurde nur mein Georgien nass, durchnässt
Wohin führen die Schienen des Zuges?
Wo rennen die Reihen der bunten Schirme?
Ich höre niemandes Flüstern mehr
Ich bereue nicht, dass ich bei dir lag
Ich verstehe nicht, wo du warst oder nicht
Die Zeit verbrachte ohnehin im langsamen Tanz
Dieser Traum war nicht klein
Ich war nicht klein an deiner Seite
Wohin führen die Schienen des Zuges?
Wo rennen die Reihen der bunten Schirme?
Ich höre niemandes Flüstern mehr
Ich bereue nicht, dass ich bei dir lag
Ich verstehe nicht, wo du warst oder nicht
Die Zeit verbrachte ohnehin im langsamen Tanz
Dieser Traum war nicht klein
Ich war nicht klein an deiner Seite
Was auch immer dazwischen ist, was in der Mitte
Gewissen ist Gewissen, Ehrgefühl ist Ehrgefühl
Lass ihn, nicht ins Gesicht, in den Schnurrbart geschlagen
Allen ins Gesicht geschlagen, auf Flaschen gesetzt
Sein eigenes Tor erzielt, Körbe erzielt
Sich zusammengerissen, Banken erzielt
Macht Nachbarn madig, alles kratzt er zusammen
Verliert an eine Dirne, der Dirne kratzt er auch
Wohin führen die Schienen des Zuges?
Wo rennen die Reihen der bunten Schirme?
Ich höre niemandes Flüstern mehr
Ich bereue nicht, dass ich bei dir lag
Ich verstehe nicht, wo du warst oder nicht
Die Zeit verbrachte ohnehin im langsamen Tanz
Dieser Traum war nicht klein
Ich war nicht klein an deiner Seite
Der Wagen fährt
Ein Pflaumentyp, ohne irgendeinen Verstand
Versteht keinen Jargon, hat eine Kartoffelstirn
Schießt auf Passanten, hat einen Kürbiskörper
Hörst du, Süße? Ein Playboy und ein Messer
Er ist hier im Abteil, hat eine Schlange am Hut
Ich habe keinen Trost, schieße ins Stroh
Im Nachbarabteil, ah, ich fand Trost
Schwitzt im Anzug, ich verwickle mich in Minuten
Mädchen in Stöckelschuhen, Jungs in den Straßen
Schmutzige Küchen, Tschetschenen im Bunker
Keine Zeit zu denken, der Wagen fährt
Der Wagen fährt, der Wagen fährt
Wohin führen die Schienen des Zuges?
Wo rennen die Reihen der bunten Schirme?
Ich höre niemandes Flüstern mehr
Ich bereue nicht, dass ich bei dir lag
Ich verstehe nicht, wo du warst oder nicht
Die Zeit verbrachte ohnehin im langsamen Tanz
Dieser Traum war nicht klein
Ich war nicht klein an deiner Seite
Etwas geschah, jemand zu mir
Gaben mir Hände, das blaue Meer
Schwor noch blauer der Himmel
Das Schicksal segnete, als es traf
Betete feurig, betete bis hundert
Umarmte stark, umarmte mich
Hat überrascht der Typ, überrascht
Hat überrascht der Typ, überrascht
Macht es, ein bisschen macht es
Er rannte weg, dorthin rannte er
Brach zusammen, ein wenig brach zusammen
Der Mann brach in eine Kiste zusammen
Was für ein Schutz, was für ein Mut
Was für ein Mann, sein Gesicht ist eine Aktie
Der Wagen fährt, der Wagen fährt, der Wagen fährt
Wohin führen die Schienen des Zuges?
Wo rennen die Reihen der bunten Schirme?
Ich höre niemandes Flüstern mehr
Ich bereue nicht, dass ich bei dir lag
Ich verstehe nicht, wo du warst oder nicht
Die Zeit verbrachte ohnehin im langsamen Tanz
Dieser Traum war nicht klein
Ich war nicht klein an deiner Seite
Wohin führen die Schienen des Zuges?