Nədi Düzgün - 2ran traduction en allemand

Nədi Düzgün

Gəlir yenə gecə-gecə dərdlərimin hamısı
Yarısı! Yadımadı sualların yarısı
Tanımıyan kim varsa hamı məni tanısın
(Yadımdadı) Qarası! Gözlərinin ağı qarası

Sözlərimi məndən ala bilən baxşların ağlımdadı
Dəfələrlə səni səhv elədin bağışladım
Gözlərini görə bilməy üçün gecələri qapınızın
Ağzında! Gözləmişdim yadımdadı
Apar məni fikir atıb başımdan
Neçələri gəlib keçib qarşımdan
Məni dəli edə bilən baxşın var
Denən axı kimin belə naxşı var

Dəyişmir inan həyatın düzəni
Hislərim yox sən məni üzəli
Artıq öz başm mənim öz əlim
Özmü itirmşəm tapıb səndən gözəlim

Bu günlərim keçir biraz üzgün
Bu günlərim keçir biraz üzgün

Davam edən sualların lazım gərək cavabı
Həyat mənim sınağım sən yarım cavabım
Var günahı elədiyin əməllərin yox savabı
Günü gündən uzağlaşb durdun aralı

Axtarıb tapmısan De kimlərlə özünü
Gedənlərin zərbələri kürəyimə gömülüb
Daha özümü unutmuşam içimdə kin
Böyüdüb
Yoxluğuna alışmışam adi gəlir ölümün

Xoş sözləri yığıb atdım istədiyim sarılmağdı
Arzularım yarım qaldı bəlkədə mən çox abartdm
Hər halınla var olardın sənli günlər yadımdadı
Xəyallara addım atdım çatdım addım addım

Was ist richtig

Wieder kommt die Nacht, und mit ihr all meine Sorgen
Die Hälfte! Die Hälfte der Fragen ist mir entfallen
Wer mich nicht kennt, soll mich jetzt kennenlernen
(Ich erinnere mich) Das Schwarze! Das Schwarze in deinen Augen

Deine Blicke, die mir die Worte rauben, sind in meinem Kopf
Viele Male hast du Fehler gemacht, ich habe verziehen
Um deine Augen nicht sehen zu müssen, habe ich Nächte lang vor deiner Tür
gewartet! Ich erinnere mich
Nimm mich mit, wirf die Gedanken aus meinem Kopf
So viele sind an mir vorbeigezogen
Dein Blick kann mich verrückt machen
Sag mir, wer hat sonst solch eine Anmut

Glaub mir, die Ordnung des Lebens ändert sich nicht
Ich habe keine Gefühle mehr, seit du mich verletzt hast
Ich habe jetzt meinen eigenen Kopf, meine eigene Hand
Ich habe mich selbst verloren und dich gefunden, meine Schöne

Meine Tage vergehen etwas traurig
Meine Tage vergehen etwas traurig

Die andauernden Fragen brauchen eine Antwort
Das Leben ist meine Prüfung, du bist meine halbe Antwort
Du hast Schuld, aber keine Verdienste für deine Taten
Du hast dich Tag für Tag entfernt, bist fern geblieben

Wen hast du gesucht und gefunden?
Die Schläge derer, die gegangen sind, sind in meinen Rücken gegraben
Ich habe mich selbst vergessen, Hass in mir
genährt
Ich habe mich an deine Abwesenheit gewöhnt, der Tod erscheint mir normal

Ich habe die netten Worte gesammelt und weggeworfen, ich will nur umarmt werden
Meine Wünsche blieben unerfüllt, vielleicht habe ich übertrieben
Du wärst in jeder Situation da gewesen, ich erinnere mich an die Tage mit dir
Ich bin in Träume gegangen, Schritt für Schritt