Paroles et traduction 3.33 - Kakach

Kakach

Երբ կակաչները կկարմրեն կամաչեն
Դու երևի էլ չվիճես հետս ու ինձ ճանաչես
Երբ ցերեկները կդառնան գիշերներ
Դու երևի վերևից բերես մի լուր արևից
Ու ինձ շեղես ցույց տաս լույսն ես
Դուրս գաս հյուր գաս
Հյուր գաս իմ հոգին շուռ տաս
Արևից ինձ լուր տաս
Բայց այդ ամենը երևի շատ երկար կտևի
Քո այդ հետքերի հետևից գալը ինձ քեզ մոտ չի բերի
Երբ որ ծառերը ծերացած կդառնան սպիտակ
Երբ որ ձմեռը նրանց կվերցնի իր թևի տակ
Դու էլի կսպասես, կսպասես որ ես գամ
Իսկ ես էլի ուրիշի հետքերով կգնամ
Թող բերեն րոպենները քեզ նվեր քո մեծ սերը
Ու բոլոր երազանքներդ կատարվեն նոր տարվա գիշերը
Ու կգա քո ժամանակը մի ասա ուշ ա
Դու թագուհի ես դու ձյունանուշ ես
Պետք չի ջնջել կամուրջները
Պետք չի հուսահատվել
Քո կյանքը քո հետ մեծ հույս ա կապել
Չկա անձրև բայց աչքերն են քո թաց սև
Քեզ փնտրելով ես մի ամբողջ կյանք եմ անցել
Մի քիչ մնաց հասնում եմ հավատացնում եմ
Արդեն խավարն անցնում ա ծաղիկներն էլ բացվում են
Երբ կակաչները կկարմրեն կամաչեն
Դու հաստատ էլ չես վիճի հետս ու ինձ ճանաչես

Դու ջնջել ես կամուրջները
Ու անլուրջ էր քո նոր սերը
Մեզ էլ չի փրկի երգն այս ու կրկին
Մոտենում ու հեռանում ես չսկսված դու վերջանում ես
Ու չկա անձրև բայց աչքերն են քո թաց սև
Երբ որ ամեն ինչ մի օր լավանա
Մի օր կասես լավ մնա
Ես կգնամ ու էլ չեմ մնա
Կամ էլ հակառակը կավելացնես կարագը
Կկտրես լավաշը պատրաստելով իմ նախաճաշը
Կամ էլ կմնաս մենակ ես էլ նույն տեսակ
Շրջապատից կզզվեմ ասելով տեսակ ես ճիշտ էի
Կամ էլ վերջնական հավես չկար
Երևի պետք չէր առանց հրավեր մտնել նկար
Երևի չարժեր հոգուդ լարերը շարժել
Առանց նրանց ձայնի շատ էիր վարժվել
Երևի պետք չէր հեչ սեր փնտրել քո մեջ
Հավատալով որ միշտ էլ լինելու է նոր էջ
Երբ որ լուսի կբացի փակ աստղերը
Կգտնես մի ակնթարթ ու կկորցնես սերը
Իսկ երբ էլի կբացվեն ծաղիկները
Կհասկանանք որ արդեն ուշ ա, կհասկանանք ինքներես
Ու կփորձենք գնենք մի նոր ձև որ մեր սերը փորձենք
Նոր տարբերակներ ունենալով տարբերակներ
Կամ էլ կսպասենք կակաչներին ամաչող կարմիր
Չէ որ մենք էլ ենք մարդ սիրտ արյուն մարմին

Դու ջնջել ես կամուրջները
Ու անլուրջ էր քո նոր սերը
Մեզ էլ չի փրկի երգն այս ու կրկին
Մոտենում ու հեռանում ես չսկսված դու վերջանում ես
Ու չկա անձրև բայց աչքերն են քո թաց սև
Դու ջնջել ես կամուրջները
Ու անլուրջ էր քո նոր սերը
Մեզ էլ չի փրկի երգն այս ու կրկին
Մոտենում ու հեռանում ես չսկսված դու վերջանում ես
Ու չկա անձրև բայց աչքերն են քո թաց սև

Маки

Когда маки покраснеют, засмущаются,
Ты, наверное, уже не будешь спорить со мной и узнаешь меня.
Когда дни превратятся в ночи,
Ты, наверное, принесешь весть с небес, от солнца.
И отвлечешь меня, покажешь мне свет,
Уйдешь, придешь как гость,
Придешь как гость, перевернешь мою душу,
Принесешь мне весть от солнца.
Но все это, наверное, долго продлится.
Следование за твоими следами не приведет меня к тебе.
Когда деревья состарятся и станут белыми,
Когда зима возьмет их под свое крыло,
Ты все еще будешь ждать, ждать, когда я приду,
А я снова пойду по чужим следам.
Пусть принесут тебе в подарок минуты твою большую любовь,
И все твои мечты сбудутся в новогоднюю ночь.
И придет твое время, не говори, что поздно.
Ты королева, ты Снегурочка.
Не нужно сжигать мосты,
Не нужно отчаиваться.
Твоя жизнь связывает с тобой большую надежду.
Нет дождя, но твои глаза влажные, черные.
Ища тебя, я прожил целую жизнь.
Еще немного осталось, я доберусь, я тебя уверяю.
Уже проходит мрак, и цветы распускаются.
Когда маки покраснеют, засмущаются,
Ты точно уже не будешь спорить со мной и узнаешь меня.

Ты сожгла мосты,
И несерьезной была твоя новая любовь.
Нас не спасет эта песня, и снова
Ты приближаешься и отдаляешься, не начавшись, ты заканчиваешься.
И нет дождя, но твои глаза влажные, черные.
Когда-нибудь все станет хорошо,
Однажды ты скажешь "прощай",
Я уйду и больше не останусь.
Или наоборот, добавишь масла,
Нарежешь лаваш, готовя мой завтрак.
Или останешься одна, я тоже такой же,
Мне надоест окружение, и я скажу: "Видишь, я был прав".
Или, в конце концов, не было никакого удовольствия.
Наверное, не стоило входить в картину без приглашения.
Наверное, не стоило трогать струны твоей души,
Ты слишком привыкла к их молчанию.
Наверное, не стоило вообще искать в тебе любовь,
Веря, что всегда будет новая страница.
Когда свет откроет закрытые звезды,
Ты найдешь мгновение и потеряешь любовь.
А когда снова распустятся цветы,
Мы поймем, что уже поздно, поймем сами.
И попытаемся найти новый способ, чтобы испытать нашу любовь,
Имея разные варианты, варианты.
Или будем ждать маки, краснеющие от стыда.
Ведь мы тоже люди, сердце, кровь, плоть.

Ты сожгла мосты,
И несерьезной была твоя новая любовь.
Нас не спасет эта песня, и снова
Ты приближаешься и отдаляешься, не начавшись, ты заканчиваешься.
И нет дождя, но твои глаза влажные, черные.
Ты сожгла мосты,
И несерьезной была твоя новая любовь.
Нас не спасет эта песня, и снова
Ты приближаешься и отдаляешься, не начавшись, ты заканчиваешься.
И нет дождя, но твои глаза влажные, черные.