Chemi Tbilisi - მამუკა ჩარკვიანი traduction en russe

Chemi Tbilisi

რუსთველის ჭადრებს
ვერცხლისფერ ჭადრებს
ტაშის ცემაზე, გატრუნულ ჩიტებს
ჩემი თბილისის საღამო ვანდე
და მერე გული, ვერ დავიმშვიდე
და სიჭაბუკე აღმართებს მისდევს
შავნაბადასთან ქოროღლის მთები
და ქორებივით გაფრენილ ხიდებს
ოქროს თბილისი, უჭირავთ ფრთებით
შენი თვალები, ჩემს თვალებს გვანან
როგორც მეტეხთან მტკვარსა გავს მტკვარი
შენს სიყვარულში მზესავით ვდგავარ
რომ თბილი გქონდეს, ფუძე და კარი
ნუ გაამტყუნებ ჩემს წუთი სოფელს
ისევ ჯობია შორიდან გნახო
არ შემიძლია მე შენთან ყოფნა
შენ მე დამღალე, ლამაზო სახლო
ავალ და გნახავ ოქროყანიდან
მერე ავალ და წყნეთიდან გნახავ
რადგანაც სული ვერ აგარიდე
რადგან სამოთხის ხესავით დგახარ
შენი თვალები, ჩემ თვალებს გვანან
როგორც მეტეხთან მტკვარსა გავს მტკვარი
შენს სიყვარულში მზესავით ვდგავარ
რომ თბილი გქონდეს, ფუძე და კარი
მეძახის შენი სინათლის ზღვარი
როგორც მეუღლის მძიმე უღელი
ვარ შენს უღელში შებმული ხარი
და გრიგალეთში ქედ მოუხრელი
შენი თვალები, ჩემ თვალებს გვანან
როგორც მეტეხთან მტკვარსა გავს მტკვარი
შენს სიყვარულში მზესავით ვდგავარ
რომ თბილი გქონდეს, ფუძე და კარი
რუსთველის ჭადრებს
ვერცხლისფერ ჭადრებს
ტაშის ცემაზე, გატრუნულ ჩიტებს
ჩემი თბილისის საღამო ვანდე
და მერე გული, ვერ დავიმშვიდე
და მერე გული, ვერ დავიმშვიდე

Мой Тбилиси

Решёткам Руставели
Серебристым решёткам
Под стук кастаньет, кружащимся птицам
Я вверяю вечер моего Тбилиси
И потом сердце не мог успокоить
И юность преследует подъёмы
У Шавнабада горы Корохли
И мостам, взлетевшим словно орлы
Золотой Тбилиси, ты держишь крыльями
Твои глаза схожи с моими глазами
Как у Метехи Кура похожа на Куру
В твоей любви стою я словно солнце
Чтоб твои основа и ворота теплыми были
Не проклинай мой миг-деревню
Лучше вновь увидеть тебя издалека
Не могу я с тобою быть рядом
Ты утомила меня, прекрасный дом
Приду и увижу с Окрокани
Потом приду и с Цкнети увижу
Ведь душу не смог уберечь
Ведь ты стоишь как древо рая
Твои глаза схожи с моими глазами
Как у Метехи Кура похожа на Куру
В твоей любви стою я словно солнце
Чтоб твои основа и ворота теплыми были
Зовёт меня твой светлый берег
Как тяжёлое ярмо супруги
Я в твоей упряжи запряжённый бык
И в Григолети шею не склонивший
Твои глаза схожи с моими глазами
Как у Метехи Кура похожа на Куру
В твоей любви стою я словно солнце
Чтоб твои основа и ворота теплыми были
Решёткам Руставели
Серебристым решёткам
Под стук кастаньет, кружащимся птицам
Я вверяю вечер моего Тбилиси
И потом сердце не мог успокоить
И потом сердце не мог успокоить