Paroles et traduction Vvaav - Dzwonki i Kajdany

Dzwonki i Kajdany

Moje kroki zatrzymują się gdy słyszą twoich dźwięk
I na siłę znów odwracam wzrok
I moje serce przyspiesza bieg
Gdy widzi oczy twe
Znowu z głównej drogi skręcam w bok

Czy przeklął mnie świat?
Czy wypędzono mnie z nieba?
Czy me serce ma swój puls?
Bo gdy wzlecieć mam
W trumnie przygniata mnie ziemia
W plecach znowu mam twój nóż

Powiedz proszę czy zapomnieć mam
Gdy oczy tracą blask
Kiedy patrzę w obraz mojej z ściany
Ciężko mi tak niewzrószenie stać
I przestać łezki lać
Dla nich dzwonki to, dla mnie kajdany

Dalej szukam szczęścia i swojego miejsca
Wciąż zerkają na mnie oczekując uśmniechnięcia
Przysięgałem, ale serio nie wiem
Czy do stycznia znowu zdania nie zmienie
Małe impulsy żelaznych krat
Znowu zmieniają na gorszy świat
Nie chcę znikać z waszych spraw

Czy przeklął mnie świat?
Czy wypędzono mnie z nieba?
Czy me serce ma swój puls?
Bo gdy wzlecieć mam
W trumnie przygniata mnie ziemia
W plecach znowu mam twój nóż

Powiedz proszę czy zapomnieć mam
Gdy oczy tracą blask
Kiedy patrzę w obraz mojej ściany
Ciężko mi tak niewzrószenie stać
I przestać łezki lać
Dla nich dzwonki to, dla mnie kajdany

Powiedz proszę czy zapomnieć mam
Gdy oczy tracą blask
Kiedy patrzę w obraz z mojej ściany
Ciężko mi tak niewzrószenie stać
I przestać łezki lać
Dla nich dzwonki to, dla mnie kajdany

Колокола и кандалы

Мои шаги замирают, услышав звук твоих
И я снова силой отвожу взгляд
И мое сердце ускоряет бег
Когда видит твои глаза
Снова с главной дороги сворачиваю вбок

Неужели проклял меня мир?
Неужели изгнан я с небес?
Бьется ли еще мое сердце?
Ведь когда хочу взлететь
В гробу погребает меня земля
В спине снова чувствую твой нож

Скажи, прошу, должен ли я забыть
Когда глаза теряют блеск
Когда смотрю на свой портрет на стене
Тяжело мне так, не смея расти
И перестать лить слезы
Для них это колокола, а для меня - кандалы

Все еще ищу счастья и своего места
По-прежнему смотрят на меня, ожидая улыбки
Клялся, но серьезно, не знаю
Изменю ли свое мнение до января
Малые импульсы железных прутьев
Снова меняют мир к худшему
Не хочу исчезать из вашей жизни

Неужели проклял меня мир?
Неужели изгнан я с небес?
Бьется ли еще мое сердце?
Ведь когда хочу взлететь
В гробу погребает меня земля
В спине снова чувствую твой нож

Скажи, прошу, должен ли я забыть
Когда глаза теряют блеск
Когда смотрю на портрет на моей стене
Тяжело мне так, не смея расти
И перестать лить слезы
Для них это колокола, а для меня - кандалы

Скажи, прошу, должен ли я забыть
Когда глаза теряют блеск
Когда смотрю на портрет на моей стене
Тяжело мне так, не смея расти
И перестать лить слезы
Для них это колокола, а для меня - кандалы