Paroles et traduction AK47 - Act III

Act III

Zdarzało mi się myśleć o korzyściach nie raz
Lecz ta myśl wciąż pozostaje w myślach nie w czynach
A gdy czas się zbliża w pogoni za sosem
W mimikach twarzy innych widzisz, że każdy kręci nosem (bo)
Chcą wszystko dla siebie – spokojnie ja poniosę
Cały dobrobyt Twój, w dodatku swój niosę
Wypchany po brzegi wór pieniędzmi
I doceń to bo silny ze mnie stwór nędzy
A oceń go, że jest chciwy to do piekła Cie zaniesie
Byś spotkał się z pamiętliwym bossem bo tak zwie się
On w ręku trzyma trójząb, a nie kose
I czy wiecie, że z kostuchą spotkasz się z przelotem ku Twojej uciesze
Dlaczego czego nie zrobie wystawiam na próbe
Jest w tym coś wstydliwego czuję się jakbym był czubem
Czułem, że jest to prawda gdy snułem się na ulicy
A ponure widziałem kolory gdy piłem wóde
Do póty kirałem koks i w morde sobie plułem
Jak co noc kombinowałem sos żeby paluchem
Wcierać w dziąsło koke by czuć moc lecz na puche
Nigdy nie miałem czasu, a hajsu w ogóle
Lecz chciwość zniszczyła me imię, zniszczyła też miłość
Zrzucając na mnie winę, a ma przyszłość?
Nie ma jej bo na linę rzuciłem się i się powiesiłem, tyle!

Ile jesteś w stanie sobie zarzucić?
Tyle, że połowę muszę porzucić
Lecz się nie da więc życie swe musiałem skrócić
Do wspomnieć wrócić, przemyśleć (no i się nad tym skupić)
Co wtedy czułeś? Zażenowanie
Żal do samego siebie, a wiecie, że miejscu stanie
Jest tak uciążliwe, że branie dragów, które wjeżdżają na banie
Dają znieczulice czasem
A czasem jak za pierwszym razem dają euforię
Ja podaje Tobie widok na moje i jej złoto pokitrane w torbie
Już masz, a torbę zarzuconą masz na sobie
Idziesz w siną dal ze złotem, a gdzie? Nigdy się nie dowie
Za to powiedz jak się czułeś gdy stałeś naprzeciw tego
Którego okradałeś bo byłeś chciwy
I bardzo chciałeś mieć jak najwięcej dla siebie chamie
Czy się go bałeś czy w sytuacji zaistniałej

Panie sumienia się obawiałem, było co raz ciężej
Z myślami nieczystymi nie da się żyć idzie prędzej
Się powiesić dlatego to zrobiłem
I niech każdy uwierzy
Że w życiu da się z małych rzeczy cieszyć (dokładnie)
Mówię Ci, znam takich co są pozerami
Uwierz mi padaki nie odróżnisz od takich
Mataczy i zaznaczy, że inny ma braki w charakterze
A sam jest pazerny na pekiel
W areszcie by nie wytrzymał dnia, a w parterze
Dostałby ostry wpierdol bez wstępnych orzeczeń
Wiesz co mam na myśli? Większość z nich to frajerzy
Nie zaprzeczę, nienawiści mi nie brak do nich przecież
Nie chce mi się gadać kto ma wiedzieć ten wie
Trzeba działać, trzeba pracować nad sobą co dzień
Wolę odstawać od społeczeństwa charakterem
Jestem sobą, PSYCHORAPEREM, nie jestem zerem!
Stroń od chciwości bo Cię spotka kara sroga
Zobaczysz sam w sobie potwora
Zobaczysz jak to jest być tym z kim
Nie chciałeś na co dzień żyć bo miałeś go za wroga
Wartości twych a chciwości nie brak Ci
Więc od niej stroń bo będziesz jak Ci co nie stronią
I biedni po świecie chodzą wierni swej chciwości
I nic z tą chciwością nie robią

Więc tak, byłem zbyt chciwy, poniosłem klęskę
Zależny od kobiety, której oddałem swe serce
Chciałem tylko więcej, więcej brat uczucia
Choć mówiła, że mnie kocha to ja nie widziałem w oczach
Gdy coś czuła zrozum mnie kurwa to nie jest łatwe
Przecież jesteś najważniejszy po co robisz takie akcje
Fatalnie wszystko nagle poszło się jebać
Z nią bym ułożył brat życie a tu jednak nie tak jak być powinno
To koniec – powiedziała – znajdź sobie inną przestałam Cię już kochać
Mimo, że nas łączy dziecko daj se spokój
I o miłość więcej nie proś to przeszłość
I wtedy mną ogarnęło piekło
Żadnej już kobiecie nie zaufam
Teraz wiem to
Pazerny na miłość?
O nie, już na pewno
Nie będę aż tak głupi
Żyje dla swojego syna jednak wciąż diabeł mnie dusi

Акт III

Мне часто приходилось думать о выгоде,
Но эта мысль так и остаётся в мыслях, а не в делах.
И когда время подходит, в погоне за деньгами,
В мимике лиц других видишь, что каждый морщит нос (ведь)
Все хотят всё для себя – спокойно, я понесу
Всё твоё благополучие, да ещё и своё несу.
Переполненный до краёв мешок деньгами,
И цени это, ведь я сильное создание нищеты.
А осудишь меня за жадность, то в ад тебя занесёт,
Чтобы ты встретился с памятливым боссом, так его зовут.
Он в руке держит трезубец, а не косу,
И знайте, что со смертью вы встретитесь мимолётно, к вашей радости.
Почему всё, что я не делаю, я подвергаю испытанию?
В этом есть что-то стыдное, я чувствую себя дураком.
Я чувствовал, что это правда, когда бродил по улицам,
И видел мрачные цвета, когда пил водку.
Долго курил кокаин и плевал себе в лицо,
Как каждую ночь искал деньги, чтобы пальцем
Втирать в десну кокс, чтобы чувствовать силу, но на дурь
Никогда не было времени, а денег вообще.
Но жадность разрушила моё имя, разрушила и любовь,
Сваливая на меня вину. А моё будущее?
Его нет, потому что я накинул на себя петлю и повесился, вот и всё!

Сколько ты готова себе позволить?
Столько, что половину должен оставить.
Но это невозможно, поэтому свою жизнь пришлось сократить.
К воспоминаниям вернуться, обдумать (и сосредоточиться).
Что ты тогда чувствовала? Смущение?
Жалость к самому себе, а знаете, что стоять на месте
Так мучительно, что принятие наркотиков, которые бьют по мозгам,
Дают онемение порой.
А порой, как в первый раз, дают эйфорию.
Я показываю тебе вид на моё и её золото, спрятанное в сумке.
Вот, пожалуйста, сумка перекинута через твоё плечо.
Ты идёшь в синюю даль с золотом, а куда? Никто не узнает.
Зато скажи, как ты себя чувствовала, когда стояла напротив того,
Кого обкрадывала, потому что была жадной
И очень хотела иметь как можно больше для себя, мерзавка.
Боялась ли ты его или в сложившейся ситуации…

Господина совести боялся, было всё тяжелее
С нечистыми помыслами жить невыносимо, лучше побыстрее
Повеситься, поэтому я так и сделал.
И пусть каждый поверит,
Что в жизни можно радоваться мелочам (точно).
Говорю тебе, я знаю таких, которые понтуются,
Поверь мне, придурков не отличишь от таких
Интриганов, которые заметят, что у других есть недостатки характера,
А сами жадные до денег.
В тюрьме бы и дня не выдержали, а внизу
Получили бы жестоких пиздюлей без предварительных разбирательств.
Понимаешь, о чём я? Большинство из них – лохи.
Не буду отрицать, у меня к ним достаточно ненависти.
Не хочу говорить, кто должен знать, тот знает.
Надо действовать, надо работать над собой каждый день.
Я предпочитаю отличаться от общества характером.
Я – это я, ПСИХОРЭПЕР, я не ноль!
Сторонись жадности, иначе тебя постигнет суровая кара.
Увидишь в себе чудовище,
Увидишь, каково это – быть тем, с кем
Ты не хотел жить каждый день, потому что считал его врагом
Своих ценностей, а жадности тебе не занимать.
Так что сторонись её, иначе будешь как те, кто не сторонится
И ходят по миру нищие, верные своей жадности,
И ничего с этой жадностью не делают.

Итак, я был слишком жаден, потерпел поражение,
Зависим от женщины, которой отдал своё сердце.
Хотел только больше, больше, родная, чувств,
Хоть и говорила, что любит меня, но я не видел в её глазах,
Когда она что-то чувствовала. Пойми меня, сука, это нелегко.
Ведь ты самая важная, зачем ты устраиваешь такие акции?
Всё внезапно пошло к чертям.
С тобой я бы устроил жизнь, братан, а тут всё не так, как должно быть.
Это конец, – сказала она, – найди себе другую, я тебя разлюбила.
Несмотря на то, что нас связывает ребёнок, успокойся
И больше не проси любви, это прошлое.
И тогда меня охватил ад.
Больше ни одной женщине не доверюсь.
Теперь я это знаю.
Алчный до любви?
О нет, уж точно
Не буду таким глупым.
Живу ради своего сына, но дьявол всё ещё душит меня.