Na Wszystko Przyjdzie Czas - Abradab traduction en allemand

Na Wszystko Przyjdzie Czas

Jest tyle miejsc, których nie zdążę odwiedzić
Jest tyle życia, że nie sposób by go przeżyć
Jest tyle horyzontów, które można szerzyć od początku
Albo odziedziczyć je jak dziedzic po przodku
Pielęgnować to, co masz w zarodku
Czas pokaże czy okaże się to potwór
Czas, jak rzeźbiarz przy pomocy dłuta sprawia, że przetrwasz albo wybrzmisz jak nuta
Słuchaj, tylko tutaj, tylko teraz, tylko dziś!
Chciałbym tak przez życie z Tobą iść, na spontan
Ciekawy sposób na udane związki plany na przyszłość i obowiązki, co tam
Chcę to częściej widzieć w twoich oczach Włączam te chwile, ulotne jak przeźrocza, chociaż nie potrafię dać Ci wszystkiego naraz, ale mogę chociaż trochę się postarać

"Na wszystko przyjdzie czas" - tak mi mówili nie zaprzeczali wcale. Na wszystko przyjdzie czas i żyję dalej
"Wszystko ma swój czas" - nie wiem, na pewno chciałbym się dowiedzieć, ale na wszystko przyjdzie czas, więc żyję dalej

Wiele chwil wartych jest zapamiętania .Słuchać jak Hania składa swe pierwsze zdania, takie momenty które są cennym paliwem
Elementy, które są pięknym spoiwem mego życia Jest tyle jeszcze drogi do przebycia choć podróżujemy nie od dzisiaj
Nie warto spieszyć się ani zostawać w tyle, ale zatrzymaj się tylko na chwilę
Powiedz, czy osiągniemy kiedyś więcej niż teraz? To jest nasz teatr, w którym nie ma suflera. Wspólna historia jak zapisany papier, moja pamięć jak pożółkłe fotografie Patrzymy wstecz nieraz z sentymentem, myślę - nie w tym rzecz, jednak życie jest piękne To dla mych dziewczyn najbliższych memu sercu chociaż raz mógłby czas stanąć w miejscu

Für Alles Kommt Die Zeit

Es gibt so viele Orte, die ich nicht mehr besuchen werde.
Es gibt so viel Leben, dass man es unmöglich ganz erleben kann.
Es gibt so viele Horizonte, die man von Anfang an erweitern kann.
Oder sie erben, wie ein Erbe von seinem Vorfahren.
Pflege das, was du im Keim hast.
Die Zeit wird zeigen, ob es sich als Monster herausstellt.
Die Zeit, wie ein Bildhauer mit Hilfe eines Meißels, lässt dich überdauern oder verklingen wie eine Note.
Hör zu, nur hier, nur jetzt, nur heute!
Ich möchte so mit dir durchs Leben gehen, spontan.
Eine interessante Art für gelungene Beziehungen, Zukunftspläne und Pflichten, was soll's.
Ich will das öfter in deinen Augen sehen. Ich schalte diese Momente ein, flüchtig wie Dias, obwohl ich dir nicht alles auf einmal geben kann, aber ich kann mich wenigstens ein bisschen bemühen.

"Für alles kommt die Zeit" - so sagten sie mir, sie leugneten es keineswegs. Für alles kommt die Zeit, und ich lebe weiter.
"Alles hat seine Zeit" - ich weiß es nicht, ich würde es auf jeden Fall gerne erfahren, aber für alles kommt die Zeit, also lebe ich weiter.

Viele Momente sind es wert, sich daran zu erinnern. Zu hören, wie Hania ihre ersten Sätze bildet, solche Momente, die ein wertvoller Treibstoff sind.
Elemente, die ein schöner Kitt meines Lebens sind. Es gibt noch so viel Weg zurückzulegen, obwohl wir nicht erst seit heute reisen.
Es lohnt sich nicht, sich zu beeilen oder zurückzubleiben, aber halte nur einen Moment inne.
Sag mir, werden wir jemals mehr erreichen als jetzt? Das ist unser Theater, in dem es keinen Souffleur gibt. Eine gemeinsame Geschichte wie beschriebenes Papier, meine Erinnerung wie vergilbte Fotografien. Wir blicken oft mit Sentimentalität zurück, ich denke - darum geht es nicht, aber das Leben ist schön. Das ist für meine Mädchen, die meinem Herzen am nächsten stehen, obwohl die Zeit einmal stillstehen könnte.