Paroles et traduction Ados - Yoruldum

Yoruldum

Kördüm yeter yine sonsuz keder
Hayatın ilmekleri çözüldükçe oldum beter
Yüzümü döndüm yere karanlık oldu siper
Hesabı yanlış adalet âlemde seyr-ü sefer

Yüreğim eğri otur, net konuş
Yeter ki sen hesaba dahil olma
Tutun kavgana boşlukta sakın zayi olma
Zalimin cephesinden bakıp da tayin olma
Budur ruha sahip olmak

Gelip geçici baharlarda zarif yenilgiler kokladım
Garip çelişkiler topladım
Dudaklarımda yıkımdan kalma bir kıvılcım
Uzaklara daldıkça var oluyor bir sancı

Keskin hatalarla parçalandım kaçıncı
Yorgunum diyorum duymuyor ki akıncı
Medet ki bileklerim taşıyamıyor bu hıncı
Savursam olmuyor bile hiç tesiri yok kılıncın

Bir adam nasıl boğar çıplak elleriyle tüm imkansızı
Hem de karşılamışken bir ton vicdansızı
Bir türlü titremeleri durmaz olur yalnızın
Herkesin izahı vardır bir yoktur şanssızın

El yetişse bilekler kopacak yerinden
Uyursa bir gün huzuru emsaldir ceninden
Bir ölse belki rahatlar sıyrılıp teninden
Kaçıncı çırpınış bu balçık dolu nehirde

Yoruldum
Ardında yitik mana
Bir bedenden ziyade gölgeyim bu diyarlarda
Ne kadar zor zanaat gülümsemek bu anlarda
Hayatın kurak çölüne gözyaşından vahalar var

Susmak erdem olsa konuşmazdı duvarlar
Yordu ve zalim yapıştı yakama belalar
Müthiş yıkımlar altında kaldım esasen tükendi çarem
Umudumu unuttu semalar

Yoruldum
Yine yok ki çaresi yalnızlığın
Unut desem de gelmez
Umudum

Yoruldum
Yine yok ki çaresi yalnızlığın
Unut desem de gelmez
Umudum

Yine yok ki çaresi yalnızlığın
Unut desem de gelmez
Umudum

Yoruldum
Yoruldum
Yine yok ki çaresi yalnızlığın
Unut desem de gelmez
Umudum

Yoruldum
Yine yok ki çaresi yalnızlığın
Unut desem de gelmez
Umudum

Yoruldum
Unut desem de gelmez
Umudum

Exhausted

Blinded yet again by an endless sorrow
Life's knots unravel, leaving me increasingly worse
I turn my face down, darkness shielding me
Justice's accounting is flawed in this world's journey

My heart aches, speak plainly
But please keep yourself out of the equation
Hold on to your battle, don't waste away
Resist alignment with the oppressor's side
That's what it means to possess a soul

In fleeting springs, I've endured graceful defeats
Gathered strange contradictions
My lips bear a lingering spark from ruin's embrace
A pang unfolds as I drift into the distance

Torn asunder by sharp missteps, for the umpteenth time
I'm exhausted, but the raider ignores my plea
I cry for help, my wrists too weak to bear this resentment
I lash out, yet my sword remains powerless

How does a man bare-handedly strangle every impossibility
While confronting a legion of the ruthless
The lonely soul's trembling never ceases
Everyone has an excuse, but not the hapless

Were I able, I'd sever my wrists from their sockets
If I could sleep, peace might descend from heaven itself
Perhaps death would bring respite, shedding this mortal coil
How many more struggles in this murky river

Exhausted
A lost meaning lingers behind
In this realm, I'm more a shadow than a body
How difficult it is to smile in these moments
Life's barren desert yields oases from tears

If silence were a virtue, walls would never speak
Wearied and battered, misfortunes grip me tightly
Beneath the weight of utter devastation, my strength wanes
The heavens have forgotten my hope

Exhausted
Still no remedy for solitude
Though I may wish it, it lingers
My hope

Exhausted
Still no remedy for solitude
Though I may wish it, it lingers
My hope

Still no remedy for solitude
Though I may wish it, it lingers
My hope

Exhausted
Exhausted
Still no remedy for solitude
Though I may wish it, it lingers
My hope

Exhausted
Still no remedy for solitude
Though I may wish it, it lingers
My hope

Exhausted
Though I may wish it, it lingers
My hope