Paroles et traduction Ali Ashikar - Nələr Aldı Səni?!

Nələr Aldı Səni?!

Nə köhnə biz qalıb artıq, nə kölgə iz salır üzdə
Nə körpə bir baxışın yadıma düşür, nə də ki, o gözlər
Nə incə əllərin isidir, nə yazın yazıma bir izdir
Nə həmin küçədəyəm indi, nə yolun döngəsi bizlik
Nə gedən gəlmədi heç, nə də biz gözləmdik
Nə gedən gəlmək istədi, nə də biz "gəlmə" dedik
Nə qədir bilən olduq, nə bilmək istəmədik
Nə qədər düzünü yazdı, nə də biz "düzdür" dedik
"Nə gözəl üzdü" dedik söz gölündə öz gəmimiz
Nə özəl günlər idi, sən və təmiz xatirəmiz
Nə sətirlər düzüldü keçib içərdə qəlbə səlis
Nə liman gözümə dəyir, nə dəniz eyni dəniz
Nə əlin duzudur indi, nə evin ocağı yanır
Nə evin bərəkəti var, nə evin çörəyi qalıb
Nə xeyrin gecəsidir bu, nə şərin gündüzü nur
Nə ərin salam-ını alır yar, nə yarın sağol-u qalıb
Nə ətirli zərflər qoxur onuntək, əlləritək
Nə əllərin öyrəşər başqa bir ələ mənim əlimtək
Nə qədər yazsa yazarlar, yaza bilməz mənimtək
Nə yalanlar danışdıq bir-birimizə ölkəmiztək
Nə çayın dadı qalıb indi, nə şüşəyə dəyən yağışın
Nə fəsillər dəyişdi, nə də o son baxışın
Nə otaq sən qoxur indi, nə də yeri doldu balışın
Nə ağlasam, olmur indi, nə gülmək mənə yaraşır
Nə sənlə olmadıq biz, nə də səndən olmadı
Nə xeyirlisi oldun, nə də səndən olmadı
Nə desəm, olmadı heç, nə dedin, olmadı ki?
Nə "özünə yaxşı bax" dedin, nə də mən baxa bilmədim
Nə sən başımda durdun, nə də mən xəstələndim
Nə biz bir araya gəldik, nə də güllər dəstələndi
Nə ömürlük mənə qaldı imzanda dəsti xəttin
Nə deyim, kimə səndən danışım?! Bu da qara bəxtim
Nələr aldı səni məndən?
Nələr apardı?
Nələr ayırdı?
Nə getdin gedən kimi
Nə də qalmadın
Niyə qalmadın axı?
Nələr aldı səni məndən?
Nələr apardı?
Nələr ayırdı?
Nə getdin gedən kimi
Nə də qalmadın
Niyə qalmadın axı?
Nələr aldı səni məndən?
Nə getdin gedən kimi
Niyə qalmadın axı?
Nələr aldı səni məndən?
Nələr apardı?
Nələr ayırdı?
Nə getdin gedən kimi
Nə də qalmadın
Niyə qalmadın axı?
Nələr aldı səni məndən?
Nələr apardı?
Nələr ayırdı?
Nə getdin gedən kimi
Nə də qalmadın
Niyə qalmadın axı?

Что забрало тебя?!

Ни старых нас не осталось, ни тени на лице,
Ни взгляд твой не вспоминается, ни те глаза уже,
Ни нежных рук тепло, ни след весны в моей судьбе,
Ни той дороги поворот, ни улица всё та же,
Кто уходил - не возвратился, и не дождались мы,
Кто захотел - вернуться не посмел, сказали "не приходи",
И знать не захотели мы, о многом не узнав,
Не признавали правды мы, хоть правду написал,
"Как хороша!" - твердили мы, средь слов тонув, как в море корабли,
Какими днями светлыми ты, память чистая, была,
Как строчки в сердце залетали, и рифма лилась там,
Ни порт вдали не вижу я, ни море не то,
Рук не твоих тепло теперь, не мой очаг горит,
Достатка нет, и хлеба нет, что прежде берегли,
Ни ночи благодати нет, ни дня простого света,
Не слышит твой "привет" жена, и нет "спасибо" твоего,
Не пахнут письма, руки не твои ласкают,
Не привыкают руки к ней, как я к рукам твоим,
Не написать им, как я мог, хоть сколько сотен строк,
Как государство лгали мы, друг другу всё сплошь,
Ни вкус чая не тот теперь, ни капель на стекле,
Времена года прошли, и взгляд последний твой,
Не пахнет комнатой тобой, не греет на подушке,
И плакать не могу теперь, и смех мне не идёт,
И не были мы вместе, и не было тебя,
Ни блага не было, ни горя от тебя,
Что ни скажу, не то уже, что говорил, всё ложь,
Просила: "береги себя", не смог я уберечь,
Не ты была со мной тогда, когда я заболевал,
Не вместе мы, цветы не нам дарили,
Остался лишь в подписи твоей почерк,
Кому же рассказать о нас? Вот мой удел,
Что же забрало тебя у меня?
Что унесло?
Что разлучило нас?
Ты просто ушла,
И не осталась,
Почему не осталась ты?
Что же забрало тебя у меня?
Что унесло?
Что разлучило нас?
Ты просто ушла,
И не осталась,
Почему не осталась ты?
Что же забрало тебя у меня?
Ты просто ушла,
Почему не осталась ты?
Что же забрало тебя у меня?
Что унесло?
Что разлучило нас?
Ты просто ушла,
И не осталась,
Почему не осталась ты?
Что же забрало тебя у меня?
Что унесло?
Что разлучило нас?
Ты просто ушла,
И не осталась,
Почему не осталась ты?