Paroles et traduction Ali Lohrasbi - Khodaya

Khodaya

تو رو از خاطرم برده تب تلخ فراموشی
دارم خو می کنم با این فراموشی و خاموشی
چرا چشم دلم کوره عصای رفتنم سسته
کدوم موج پریشونی تو رو از ذهن من شسته
خدایا فاصله تا من خودت گفتی که کوتاهه
از اینجا که من ایستادم چه قدر تا آسمون راهه؟
من از تکرار بیزارم، از این لبخند پژمرده
از این احساس یأسی که تو رو از خاطرم برده
به تاریکی گرفتارم، شبم گم کرده مهتابو
بگیر از چشمای کورم عذاب کهنه ی خوابو
چرا گریه م نمی گیره، مگه قلب من از سنگه؟
خدایا من کجا می رم، کجای جاده دلتنگه؟
می خوام عاشق بشم اما تب دنیا نمی ذاره
سر راه بهشت من درخت سیب می کاره

Khodaya

The bitter fever of forgetting made me forget you
I'm getting used to this forgetting and silence
Why is my heart's eye blind, my walking stick weak?
Which wave of confusion washed you from my mind?
Oh God, you said the distance to me was short
How far is it to heaven from where I stand?
I hate repetition, this withered smile
Of this feeling of despair that has made me forget you
I am caught in the dark, my night has lost its moonlight
Take the old torment of sleep from my blind eyes
Why don't I cry, is my heart made of stone?
Oh God, where am I going, where is the road of longing?
I want to fall in love, but the fever of the world won't let me
It plants an apple tree in the way of my paradise