Keshti - Ali Sorena traduction en russe

Keshti

امروز مثل روز قبل بعد کار
ناخواسته زدم تو بندر فرار
غروب تو بغض مثل بچگیام
وقتی نگام میرسید به آخر قطار
کشتی ها اومدن و رفتن
ولی کشتی من نمیندازه لنگر
تو کدوم اقیانوس پنهونه؟
میون کدوم آب ها زندونه؟

دوباره رفتم دوباره رو
انداختم زیرانداز پاره رو
بلندیِ بوق آخرین کشتی
بیدار کرد تو آسمون اولین ستاره رو
که روشن شد آسمون لاغر
یکم معنی داد این انتظار یاوه رو
ریشه اعتصاب آب کرده بود شاید
که فراموش کرده بود انتظار ساقه رو

تو نیستی آبم گِلیه
تموم آفتابم گِلیه
بیداری این روزا خواب تلخیه
نیستی، تموم خوابم گِلیه
کودکی نابم گِلی
دستای سابیده به تابم گِلی
نفسمو راحت میدزدن اما
نیستی صدای هاپ هاپم گِلیه

اقیانوسم مُرد کشتی کجایی؟
بندرم بازار فروش کلک شد
رخ نشون بده دِ لعنتی چوبت
تَرکه شک شد، باورم فلک شد
اگه نیای امشب وسط دریام
با این که سرده میلرزه دستام
اقیانوسم مُرد کشتی کجایی

آهای عابر!
منم پامه
زنجیرِ این ساحل
رو به روم آبه، پشت سرم خاکه
گیرم وسط
ترسم اینه که میمیرم وسط
وقتی میای
دل من، دل شهر
دل بندر میگیرن واست

عمری اسیرم، لعنت به دریا
کشتی ندارم، لعنت به سرما
این روزا شلوغه اما بی فروغ
شاید که خود کشتی هم دروغه
من و تو باید یاد بگیریم شنا
هر چند که این دریای کوچیک بزرگه
بیا کشتی هم باشیم عابر
بیا با هم بشیم مسافر

دستای من حاضرین پارو بشین؟
چشم من، میشی نا خدای من؟
آهای سینه سکان من میشی؟
راه زیادی مونده تا خدای من
اگه نیای امشب وسط دریام
تموم راهو میرم با دستام
بیا کشتی هم باشیم عابر
بیا با هم بشیم مسافر

اقیانوسم مُرد کشتی کجایی؟
بندرم بازار فروش کلک شد
رخ نشون بده دِ لعنتی چوبت
ترکه شک شد، باورم فلک شد
اگه نیای امشب وسط دریام
با اینکه سرده میلرزه دستام
اقیانوسم مرد کشتی کجایی

Корабль

Сегодня, как и вчера, после работы
Невольно я сбежал в гавань
Закат в горле, как в детстве,
Когда мой взгляд достигал конца поезда
Корабли пришли и ушли
Но мой корабль не бросает якорь
В каком океане ты скрываешься?
Между какими водами живешь?

Снова пошел, снова
Постелил рваный коврик
Гудок последнего корабля
Разбудил в небе первую звезду
И небо худое светилось,
Давая смысл этому пустому ожиданию
Может, корни забастовки растаяли,
Забыв ждать стебель

Тебя нет — вода моя мутна,
Всё моё солнце мутно,
Бодрствование в эти дни — горький сон,
Тебя нет — всё моё сновидение мутно,
Детство моё чистое мутно,
Руки, качавшие меня на качелях, мутны,
Дыхание у меня воруют, но
Тебя нет — звук моего «хап-хап» мутен.

Мой океан мертв, корабль, где ты?
Моя гавань стала рынком обмана,
Покажи лицо, проклятая доска,
Ты сломалась, моя вера в небо умерла.
Если не придешь сегодня в море,
Хотя холодно, дрожат руки,
Мой океан мертв, корабль, где ты?

Эй, прохожий!
Я — причал,
Цепь этого берега —
Передо мной вода, за мной земля,
Я — посередине,
Страшно, что умру посередине.
Когда приходишь,
Мое сердце, сердце города,
Сердце гавани бьется для тебя.

Век в плену, проклинаю море,
Нет корабля, проклинаю холод,
Эти дни шумны, но тусклы,
Может, сам корабль — ложь.
Нам с тобой надо научиться плыть,
Хоть это маленькое море велико.
Давай станем кораблем, прохожий,
Давай отправимся в путь вместе.

Мои руки готовы быть веслами,
Мои глаза, станешь ли капитаном?
Эй, грудь моя, станешь ли штурвалом?
До Бога моего далеко.
Если не придешь сегодня в море,
Весь путь пройду своими руками.
Давай станем кораблем, прохожий,
Давай отправимся в путь вместе.

Мой океан мертв, корабль, где ты?
Моя гавань стала рынком обмана,
Покажи лицо, проклятая доска,
Ты сломалась, моя вера в небо умерла.
Если не придешь сегодня в море,
Хотя холодно, дрожат руки,
Мой океан мертв, корабль, где ты?