Mehran - Ali Sorena traduction en allemand

Mehran

من و تو مثل همیم خوف میکنن میبیننمون
واسمون غلاف بلوف میکنن
رپ کنا منو خیلی دوست ندارن
مثلِ تو که خیابونا جلوت جفت میکنن
بچه ی سینه باتوم و ترساش و
صاف گذاشت توو کمرِ نامردا
جن*ه بازنده ها رفیقِ همن
تنهایی مبارک برنده ها تنهان
داداشت دنیا رو جر میده
لخت تر أ جیبش حنجرشه
سفت وایساده واسه جنگ
تو میدونی یه دیوار که خودتی پنجرش حیف
زمستون هنوز اَ ترس لِی لِی میکرد
وقتی بهارِ تنتو نفله میکرد
از پشت زدتت الان نه توو کودکی
اسلحه اش گلوله رو گریه میکرد
کردن تووی خون لقممونو
دو تا کلمه که گذاشتن نقطمونو
من سِحر میکنم با واژه ها
کیا زدنت بزنم جملشونو
انقدی هستی که خط میندازی روم
میباره چشات میباری روم
کردن زیرِ چکمه ها گُردمونو
بیا نشون بدیم عرضمونو
یادته که گاهی هوا زشت میشد
میگفتم این چِش میشد یهویی
از نفست بدتر میگرفتی
اینا رو ولش کن عشق چی شد
تک تهران هوا بد میبارید
قانونا میگفتن توو کاسه ات چی داری
بُرجا زر زدن پول چی داری
یادِ تو افتادم بشون گفتم برادر چی دارین؟
میبینی که زدنا ، زدنا
میزنمشون تنِ لاغرتم من ها
واسه بچه هاشون موزه میساختن
اما اونا که ننه هاشون تو روز میزایید
میام از همونجا که سوز میگ*ید
تفنگم هنوزم زوزه میخواد بیا
زیرِ سینم سیر سرخ ، تو دود کرد رفت تنت
من کردم سرفه ، آواره نصیبِ اون پُل
که زیرِ سنگینیای دیروز و امروز ، همیشه توو شوک
زیرِ سینم سیر سرخ ، تو دود کرد رفت تنت
من کردم سرفه ، آواره نصیبِ اون پُل
که بینِ سنگینیای دیروز و امروز ، همیشه توو شوک
نوبتِ چشمی که تَر شه شماست
ملکوتِ آسمونا عرشِ شماست
اون ابرا که سقفِ ما بودن
امروز میدونم که فرشِ شماست
خوهرا پول زندگی پدر مادرا ، هروئین خرابه ها
مهران درد ، اوه مهران پولِ نامرد
همه گازای کپسول نامرد
هر چی سلولِ دور نامرد
همه خاکای نَمور نامرد
میبینی که زدن ها ، زدن ها
میزنمشون تنِ لاغرتم من ها
همه دردای مادرتم من ها
فنا بریم هنوز زوده یه کم
کجا بری تکی؟
رپ کنِ بی میکروفون شعر شو
یه ورس دیگه رو باید راه بری هنوز
که ، سر نمیکنه کسی
مثِ من صدای پولای گنده گوشِ منو کَر نمیکنه
نه ، همه جراحتتم من ها
نعره میکشیم توو رو داورا مست
با "میم" مادران دود
میشیم به قدِ یه خاورمیانه خاوران کوه
زورِ پاتم و نیست ، دعوا داریم با برجا زمان نیست
بریدی یه خونه دیگه ، مگه چی بوده تا الآن

Mehran

Du und ich sind gleich, sie haben Angst und sehen uns
Für uns machen sie große Töne
Die Rapper mögen mich nicht besonders
Wie du, vor dem sie die Straßen absperren
Kinder mit Schlagstöcken und ihren Ängsten
Haben es in den Rücken der Feiglinge gesteckt
Schw*le Verlierer sind Freunde untereinander
Einsamkeit gesegnet, Gewinner sind allein
Dein Bruder zerreißt die Welt
Nackter als sein Geldbeutel ist sein Schrei
Steht fest bereit für den Kampf
Du weißt, mein Schatten, die Wand, deine Hand, schade
Der Winter stotterte noch vor Angst
Als der Frühling deinen Körper überwältigte
Schlug er dich von hinten, nein, nicht als Kind
Seine Kugel weinte über seine Waffe
Sie traten uns Blut ins Gesicht
Zwei Wörter, die unseren Punkt setzten
Ich zaubere mit Wörtern
Wen du schlägst, den schlage ich alle
Du bist so vorhersehbar, ziehst Linien über mich
Deine Augen regnen herab auf mich
Sie traten unser Stolz unter Stiefel
Komm, lass uns unsere Breite zeigen
Erinnerst du dich, wenn der Himmel hässlich wurde?
Ich sagte, was ist das für ein Jammer, plötzlich
Du hast schlimmer als dein Atem genommen
Lass das, wohin ist die Liebe?
Tekyeh Teheran, schlechtes Wetter regnete
Die Gesetze fragten, was in deiner Schale steckt
Die Bosse schwatzen, was du an Geld hast
Ich dachte an sie, Bruder, was habt ihr?
Du siehst, wir haben geschlagen, geschlagen
Ich schlage sie mit meiner dünnen Gestalt
Für ihre Kinder bauten sie Museen
Aber die, deren Mütter bei Tag gebären
Ich komme von dort, wo Schmerz hören ist
Meine Kanone will immer noch heulen, komm
Unter meiner Brust rotes Fleisch, Rauch ging in deinen Körper
Ich hustete, Trümmer fielen auf die Brücke
Die unter Last von gestern heute, immer im Schock
Unter meiner Brust rotes Fleisch, Rauch ging in deinen Körper
Ich hustete, Trümmer fielen auf die Brücke
Die zwischen Last von gestern heute, immer im Schock
An der Reihe ist das nasse Auge, euch gehört
Das Reich des Himmels ist euer Thron
Jene Wolken, die unser Dach waren
Weiß ich heute sind euer Teppich
Seine Frauen Geld Leben Eltern, Heroin Ruinen
Mehran Schmerz, oh Mehran Geld des Feiglings
Alles Gasflaschen des Feiglings
Jede Zelle um Feiglinge
Aller feuchte Staub Feiglinge
Du siehst, wie sie schlagen, schlagen
Ich schlage sie mit meiner dünnen Gestalt
All meiner Mutterschmerz, meiner
Zu sterben ist noch zu früh, nur wenig
Wohin willst du gehen allein?
Rappe ohne Mikrofon das Gedicht
Einen weiteren Vers musst gehen noch
Denn niemand erreicht
Wie mich die Stimme von Großgeld betäubt mein Ohr nicht
Nein, alle meine Wunden, meiner
Wir schreien vor dir Betrunkenen Richter
Mit "mim" der Mütter Rauch
Wir werden groß so wie Nahost Khavaran Berg
Meine Schlagkraft ist nicht Zeit für Krieg mit Bosse
Wir sind neu, ein anderes Haus, was war bisher