Paroles et traduction Alireza Ghomayshi - Jaddeh

Jaddeh

رو تن زخمی جاده کی غم رفتنو کاشته
کی با غربت جدایی قاب خورشید و شکسته
کی تو شهر عشق و رؤیا شعر نفرینِو نوشته
کی برای من تنها کوه غم رو جا گذاشته
کی تو اوج قصه ها من و بی صدا گذاشت
تو کوچ پرنده ها کی تو خوابم پا گذاشت
برای قلبای خسته بگین آسمون بباره
زیر پای پاک بارون یه کسی گلی بکاره
تن زخمی زیر بارون دیگه مرهمی نداره
میشه تن پوش خیابون چون دیگه جایی نداره
جاده خالی حالا من و رو تنش میکاره
رو تن زخمی جاده کی دیگه پاشو میذاره
کی دیگه پاشو میذاره

رو تن زخمی جاده کی غم رفتنو کاشته
کی با غربت جدایی قاب خورشید و شکسته
کی تو شهر عشق و رؤیا شعر نفرینِو نوشته
کی برای من تنها کوه غم رو جا گذاشته
کی تو اوج قصه ها من و بی صدا گذاشت
تو کوچ پرنده ها کی تو خوابم پا گذاشت
برای قلبای خسته بگین آسمون بباره
زیر پای پاک بارون یه کسی گلی بکاره
تن زخمی زیر بارون دیگه مرهمی نداره
میشه تن پوش خیابون چون دیگه جایی نداره
جاده خالی حالا من و رو تنش میکاره
رو تن زخمی جاده کی دیگه پاشو میذاره
کی دیگه پاشو میذاره
تن زخمی زیر بارون دیگه مرهمی نداره
میشه تن پوش خیابون چون دیگه جایی نداره
جاده خالی حالا من و رو تنش میکاره
رو تن زخمی جاده کی دیگه پاشو میذاره
کی دیگه پاشو میذاره

Jaddeh (The Road)

On the road's wounded surface, who planted the sorrow of departure?
Who shattered the frame of the sun with the estrangement of separation?
Who wrote the poem of curse in the city of love and dreams?
Who left behind the mountain of grief for me alone?
Who left me silently at the peak of our story?
In the migration of birds, who stepped into my sleep?
Tell the weary hearts to let the sky weep.
Under the pure feet of the rain, may someone plant a flower.
The wounded body under the rain has no more solace.
It becomes the garment of the street, for it has nowhere else to go.
The empty road now plants me on its surface.
On the road's wounded surface, who will set foot again?
Who will set foot again?

On the road's wounded surface, who planted the sorrow of departure?
Who shattered the frame of the sun with the estrangement of separation?
Who wrote the poem of curse in the city of love and dreams?
Who left behind the mountain of grief for me alone?
Who left me silently at the peak of our story?
In the migration of birds, who stepped into my sleep?
Tell the weary hearts to let the sky weep.
Under the pure feet of the rain, may someone plant a flower.
The wounded body under the rain has no more solace.
It becomes the garment of the street, for it has nowhere else to go.
The empty road now plants me on its surface.
On the road's wounded surface, who will set foot again?
Who will set foot again?
The wounded body under the rain has no more solace.
It becomes the garment of the street, for it has nowhere else to go.
The empty road now plants me on its surface.
On the road's wounded surface, who will set foot again?
Who will set foot again?