Adiexodo (feat. Dionysis Savvopoulos & Eleftheria Arvanitaki) - Alkinoos Ioannidis, Dionysis Savvopoulos, Eleftheria Arvanitaki traduction en allemand

Adiexodo (feat. Dionysis Savvopoulos & Eleftheria Arvanitaki)

Δεν έχω τι να τραγουδήσω τι να πω
είναι η φωνή μου ένα σήμα από καπνό
κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω
για τίποτα άλλο πια να μην ξαναμιλήσω
μα πάλι πώς θα ζήσω

Μέσα σε σχολεία μέσα σε πανεπιστήμια
μέσα σε ωδεία σε στρατούς και γυμναστήρια
πέρασα χρόνια άλλος μπήκα κι άλλος βγήκα
κι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκα
κι ένσημο για το ΙΚΑ

Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
ό, τι αγαπούσα και το άφησα ό, τι μισούσα και το κράτησα
φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
τον εαυτό μου που τον ξέχασα το μέσα κόσμο μου που έχασα
με τέτοια που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία;

Πάρε τα πάνω σου μικρέ πάρε τα πάνω σου
πάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σου
και φτιάξε πάλι την αρχαία συνταγή
μ' ένα τραγούδι να γλυκάνεις την ψυχή
μα άραγε θα μου βγει;

Πρέπει να αδειάσεις το κεφάλι σου απ' τις σκέψεις
μήπως μπορέσεις τελικά να το αντέξεις
αυτά μου είπαν κάποιοι φίλοι χτες το βράδυ
μα εγώ το μόνο που ζητούσα ήταν το χάδι
και μια τους νότα στο σκοτάδι

Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
ό, τι αγαπούσα και το άφησα ό, τι μισούσα και το κράτησα
φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
τον εαυτό μου που τον ξέχασα το μέσα κόσμο μου που έχασα
με τέτοια που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία;

Adiexodo (feat. Dionysis Savvopoulos & Eleftheria Arvanitaki)

Ich habe nichts zu singen, nichts zu sagen
meine Stimme ist ein Signal aus Rauch
und so schließe ich für immer meinen Mund
um nie wieder über etwas anderes zu sprechen
doch wie soll ich leben

In Schulen, in Universitäten
in Musikschulen, Armeen und Turnhallen
verbrachte ich Jahre, ein anderer kam, ein anderer ging
und ich habe Bildung als Waffe und Mitgift
und einen Versicherungsausweis für die IKA

Das Leben geht, es endet wie ein Laken, das enthüllt
was ich liebte und verließ, was ich hasste und behielt
das Leben geht, es endet wie ein Laken, das sich entfaltet
mich selbst, den ich vergaß, meine innere Welt, die ich verlor
mit solcher Seelenlage, wie soll ich auf die Bühne?

Nimm dich zusammen, Kleiner, nimm dich zusammen
nimm Bleistift und setz dich an dein Klavier
und schaff wieder das alte Rezept
mit einem Lied, das die Seele süßt
doch wird es mir gelingen?

Du musst deinen Kopf von Gedanken leeren
vielleicht kannst du es dann endlich ertragen
das sagten mir gestern Abend einige Freunde
doch ich bat nur um die zärtliche Berührung
und eine Note in der Dunkelheit

Das Leben geht, es endet wie ein Laken, das enthüllt
was ich liebte und verließ, was ich hasste und behielt
das Leben geht, es endet wie ein Laken, das sich entfaltet
mich selbst, den ich vergaß, meine innere Welt, die ich verlor
mit solcher Seelenlage, wie soll ich auf die Bühne?