Paroles et traduction Alkinoos Ioannidis - Echo Mia Lexi

Echo Mia Lexi

Έχω μια λέξη για να πω
μα είναι το στόμα μου κλειστό
και την κρατάω μέσα μου
να μεγαλώνει.
Γύρω μου απλώνει
το φιλοθεάμον μου κενό.
Σ' ένα μονόλογο παλιό
ένα μεγάλο βόδι μου πατάει τη γλώσσα.
Ψυχή μου κλώσα,
μου είχες πει κάποια φορά
μέσα στα λόγια το πολλά
πως πριν κατέβουμε στη γη είμαστ' αστέρια.
Σπασμένα χέρια
τώρα μου δίνεις να πιαστώ
και το μικρό μου εαυτό
μέχρι την άλλη μου ζωή θα ξεπουλάω.
Σε ποιον χρωστάω;
Σε ποιον τη λέξη μου να πω
και ποιου το χέρι τρυφερά θα την κρατήσει;
Που έχω ζήσει;
Σε τίνος τ' όνειρο να μπω
μια λέξη μόνο να του πω και να το σκάσω;
Αχ, να ξεχάσω!
Λέγαν σαν ήμουνα μικρός
πως είν' ο κόσμος σκοτεινός
μ' από τα φώτα τα πολλά πώς έχω λιώσει;
Έχω πληρώσει.
Έδωσα χώμα και νερό
μήπως σωθεί ό,τι ακριβό έχω γνωρίσει
και ό,τι γνήσιο έχω ζήσει.
Έχω ξοφλήσει.
Έχω μια λέξη για να πω
μα είναι το στόμα μου κλειστό
και την κρατάω μέσα μου
να μεγαλώνει.
Και με σκοτώνει
σ' έναν ισόβιο τοκετό
το 'να μου μέρος το κρυφό
και νιώθω μέσα απ' τη βαθιά μου εγκυμοσύνη
αυτό που φτύνει η τεχνητή μας νοημοσύνη:
Ευγνωμοσύνη!

Echo a Word

I have a word to say
but my mouth is closed
and I keep it inside me
to grow.
All around me spreads
my show-off emptiness.
In an old monologue
a big ox steps on my tongue.
My cloaked soul,
you had told me once
amidst the many words
that before we came to earth we were stars.
Broken hands
now you offer me to hold on to
and my small self
until my next life I will sell out.
To whom do I owe?
To whom should I speak my word
and whose hand will hold it tenderly?
Where have I lived?
Whose dream do I enter
just to tell them a word and run?
Oh, to forget!
They used to say when I was young
that the world is dark
but from the many lights I have melted.
I have paid.
I gave earth and water
so that whatever precious I have known might be saved
and whatever genuine I have lived.
I have paid in full.
I have a word to say
but my mouth is closed
and I keep it inside
to grow.
And it kills me
in a lifelong birth
my one hidden part
and I feel from within my deep pregnancy
that which our artificial intelligence spits out:
Gratitude!