Paroles et traduction Allame - Nesin İnsan

Nesin İnsan

Önce parçalar bütünleşir
Bir erkek ve bir kadın
Henüz cenin değilsin
Ne adın belli ne de sanın
Ve bir kasıktasın insan
Gelişmen gerekli
Yaşam boyu sürecek gelişim için bu ilk adım
Bi' gün doğdun oksijenle yandı ciğerler
Emekledin ayaklandın
Sevindi görenler
Konuştun basit şeyler
Küfürden bihaber
Küfrettin ilk kez
Sevinenler bihaber
Her ne varsa sakladın gömlek iç ceplerinde
Bi'gün karar verdin evden kaçmaya sinirlenipte
İdealle açıkladın tün kaçışları fakat
Döndün en sonunda birini toprağa verdiğinde
Bunu açıklamaz kaçışların büyümek böyledir
Her ne varsa korkutuğun, korkmadığını söyledin
Yaşanmış felaketler, doğanlar ölenler
Sakin ol küçük çocuk henüz bişey görmedin

Bi tanrının yanağından yavaşçana
Damlamıştım litosfere gönderildim savaşmaya
Alışmaya başlamışken miğferimiz parçalandı
Bilmiyorum aşık olmak şimdiye dek kaç can aldı
Sürgün yedim vadedilmiş toprağımda
Ben yok ettim yasakları yok olmaktan korkmadığıma (korkmadığıma)
Bu gurbette takvamı topladım da
Şahit oldum kuralların ahlaklı kokmadığına
Var gücüyle hiç sayıldı güvenlerin takviyesi
Boş ver demek oldu sana gülenlerin tavsiyesi
Var edilmek bin kelamda bir şiirin kafilesi
Çünkü insan tanrıların en gözde kafiyesi
Elinde neyin kaldı söyle bana
Utanç dahi duymuyorsun yaşamaktan anlasana
Anlatsana düştüğünde kalkacağım söz demeyi
Renge aşık kör de izle gök kuşağını özlemeyi

Nesin insan hediye mi lanet yaratığı mı
Dünyanın yakutu mu yoksa değersiz atığı mı
Ahlaki doğru nedir herkesin ortak yaptığı mı
Bir çocuk resmi kadar saf bu katilin duyarlılığı
Metalden gelecek oluşturalım
Arzularına ket vur evrenin kimyamız uyuşmadı
Dili razı olanlara yürek isyanla koğuş yaktı
Kaçak şuan (kaçak şuan) özgürlükle yarışmadın
Güzel bir ölüm bile yok
Böyle sinematik kareler atmış veya yetmiş yılın fiyaskosu
Bu hayatı dar eder
Varlığına anlamlar yükledin lakin bulamadın
Tökezledin boş ver krallar da düştü aynı kaleden
Yalnızca parmaklarına hükmettin
Dünyada sana karıncadan file tüm senaryolar aynı bunla kıyaslasana
Var olmak yanlı hediyedir

What are You, Human?

First, the pieces come together,
A man and a woman.
You're not a fetus yet,
Your name and title are unknown.
And you are a human in a groin,
Your development is necessary,
This is the first step for a lifelong development.
One day you were born, your lungs burned with oxygen,
You crawled, you stood up,
Those who saw you were happy.
You spoke simple things,
Unaware of swearing,
You cursed for the first time,
Those who were happy are unaware.
You hid everything in the inside pockets of your shirt,
One day you decided to run away from home, getting angry,
You explained all the escapes with ideals, but
You returned in the end when you buried someone.
This does not explain, escapes are like growing up.
You said you weren't afraid of anything you were afraid of,
Lived disasters, those who were born, those who died,
Calm down, little child, you haven't seen anything yet.

From a god's cheek, slowly,
I dripped to the lithosphere, sent to fight,
As I was getting used to it, our helmet was shattered,
I don't know how many lives falling in love has taken so far.
I was exiled in my promised land,
I destroyed the prohibitions for not being afraid of disappearing (not being afraid).
I gathered my piety in this foreign land,
I witnessed that the rules did not smell moral.
The reinforcement of trust was counted with all its might,
Giving up was the advice of those who laughed at you.
To be created is a caravan of a poem in a thousand words,
Because man is the favorite rhyme of gods.
Tell me, what do you have left in your hand?
You don't even feel ashamed of living, understand?
Understand, when you fall, don't promise to get up,
Watch the rainbow, blind in love with color, yearning for it.

What are you, human, a gift or a cursed creature?
Is it the ruby of the world or worthless waste?
What is morally right, is it what everyone does?
The sensitivity of this killer is as pure as a child's drawing.
Let's create from metal,
Restrain your desires, the chemistry of the universe did not match.
To those whose tongues are content, the heart revolted and set the ward on fire.
On the run now (on the run now) you didn't race with freedom,
There is not even a beautiful death.
Such cinematic frames, the fiasco of forty or seventy years,
This life makes it narrow.
You loaded your being with meanings, but you couldn't find them.
You stumbled, never mind, kings fell from the same castle.
You only ruled your fingers,
In the world, all scenarios are the same for you, from ant to elephant, compare it.
To exist is the wrong gift.