Paroles et traduction Andre Hazes - Witte Rozen

Witte Rozen

Jantje was een kleine kleuter
Enigst kindje, teer verwend
En op zekere dag zei moeder
"Hoor eens even, lieve vent

Als je zoet bent, komt er spoedig
Een zusje of een broertje bij"
Nou, dat was wat voor ons Jantje
En het ventje zei toen blij

"Wanneer er een klein zusje kwam
Krijgt zij van mij wat mooi's, zeg mam

Dan gaat m'n spaarpot open
En krijgt die schattebout
Een boeketje witte rozen
Waar m'n mam ook zo van houdt"

Toen de ooievaar verwacht werd
Moest Jan met z'n tante mee
En hij werd daar voor een nachtje
O zo'n vrolijke loge

Voor het geld uit Jantje's spaarpot
Eerst wel tien keer nageteld
Werd er in een bloemenwinkel
Een heel lief boeket besteld

En 's nachts in z'n bed nog in z'n slaap
Zei dromend nog de kleine knaap

"Straks gaat m'n spaarpot open
En krijgt die schattebout
Een boeketje witte rozen
Waar m'n mam ook zo van houdt"

De andere morgen bij z'n thuiskomst
Dacht Jan: hè, wat vreemd vandaag
De gordijnen zijn gesloten
Ze zijn helemaal omlaag

Snikkend sprak z'n vader: "Jantje
Nu heb je geen moesje meer
Zij ging met je lieve zusje
Weg naar onze lieve heer"

En zachtjes legde Jan 't boeket
Op het dode zusje in het bed

En wenend zei toen Jantje
"Ik bracht witte roosjes mee
Hier mam, hier lief klein zusje
Die zijn voor jullie twee"

Белые розы

Жил-был маленький Ян,
Единственный ребенок, избалованный.
И вот однажды мама сказала:
"Послушай, милый мой,

Если будешь послушным, скоро у тебя появится
Сестренка или братик".
Ну, это было то, что нужно нашему Яну,
И мальчик радостно сказал:

"Когда появится маленькая сестренка,
Я подарю ей что-нибудь красивое, мам.

Я разобью свою копилку
И куплю этому ангелочку
Букет белых роз,
Которые так любит моя мама".

Когда ждали аиста,
Ян отправился к своей тете.
И провел там ночь,
Весело болтая.

На деньги из копилки Яна,
Десять раз пересчитав их,
В цветочном магазине
Заказали милый букет.

И ночью в своей постели, во сне,
Малыш все еще бормотал:

"Завтра я разобью свою копилку
И куплю этому ангелочку
Букет белых роз,
Которые так любит моя мама".

На следующее утро, вернувшись домой,
Ян подумал: "Хм, как странно сегодня.
Шторы задернуты,
Они полностью опущены".

Рыдая, отец сказал: "Ян,
У тебя больше нет мамы.
Она отправилась с твоей милой сестренкой
На небеса, к нашему Господу".

И Ян тихонько положил букет
На кровать, рядом с умершей сестренкой.

И сквозь слезы прошептал:
"Я принес белые розы,
Вот, мама, вот, милая сестренка,
Это вам двоим".