Paroles et traduction Ania Dąbrowska - Zatrzymać Cię (Dla Izy)

Zatrzymać Cię (Dla Izy)

Spakowałam już, cały przeszły czas
Drobiazgów sto, już niepotrzebnych nam
Nie płakałam dziś, urywałam łzy
Byłbyś dumny, wiesz, że radę sobie dam

Chciałam zatrzymać cię
Dziękowałam za każdy dzień
Za poduszkę co wciąż trzyma zapach twój
Późno przychodzi sen
W moim oknie wciąż świeci się
Doczytuję twoje książki, miły mój
Miły mój, miły mój

Już nie boję się, gdy w nocy słyszę śmiech
Nie wariuje kiedy w kuchni kapie kran
Jakoś płynie czas i tylko myślę, że
Za mało wspólnych zdjęć zostało nam

Skleiłeś połówki jabłka dwie
Zmieniłeś nas na mnie
W połowie dla mnie zgasło słońce
A teraz, jak uczyć siebie mam
Nie mnożyć nic przez dwa
I nie dodawać nowych wspomnień

Chciałam zatrzymać cię
Dziękowałam za każdy dzień
Za poduszkę co wciąż trzyma zapach twój
Późno przychodzi sen
W moim oknie wciąż świeci się
Doczytuję twoje książki, miły mój

Chciałam zatrzymać cię
Dziękowałam za każdy dzień
Za poduszkę co wciąż trzyma zapach twój
Nie zdążyłeś pożegnać się
Nie wiedziałeś jak dzisiaj wiem
Ile w twoim sercu zmieści się serc

Задержать Вас (Для Изы)

Я упаковала все, все наше прошлое
Сто вещей, которые больше не нужны нам
Я не плакала сегодня, я сдерживала слёзы
Ты бы гордился, зная, что я справлюсь

Я хотела задержать вас
Я благодарила за каждый день
За подушку, которая все еще хранит твой запах
Сон приходит поздно
В моем окне все еще горит свет
Я дочитываю твои книги, мой милый
Мой милый, мой милый

Я больше не боюсь, когда слышу смех посреди ночи
Я не схожу с ума, когда капает кран на кухне
Время как-то идет, и я только думаю, что
У нас осталось слишком мало общих фотографий

Ты соединил две половинки яблока
Ты превратил нас в меня
Солнце погасло наполовину для меня
А теперь, как научить себя
Не умножать ничего на два
И не добавлять новых воспоминаний

Я хотела задержать вас
Я благодарила за каждый день
За подушку, которая все еще хранит твой запах
Сон приходит поздно
В моем окне все еще горит свет
Я дочитываю твои книги, мой милый

Я хотела задержать вас
Я благодарила за каждый день
За подушку, которая все еще хранит твой запах
Ты не успел попрощаться
Ты не знал, как сегодня знаю я
Сколько сердец может поместиться в твоем