Paroles et traduction Anna Maria Jopek - Ale jestem (more acoustic)

Ale jestem (more acoustic)

Oczy otwieram: staje się świat.
Nade mną niebo, przede mną sad.
Jabłek zielonych zapach i smak,
I wszystko proste tak.
Trzeba być naprawdę,
Żeby oszukać czas.
Trzeba żyć najpiękniej,
Żyje się tylko raz.
Trzeba żyć w zachwycie:
Marzyć kochać i śnić.
Trzeba czas oszukać,
Żeby naprawdę żyć.
Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze,
Zabłąkaną łódeczką wśród raf,
Kroplą deszczu,
Trzciną myślącą wśród traw.
Ale jestem!
Jestem iskrą i wiatru powiewem,
Smugą światła, co biegnie do gwiazd,
Jestem chwilą, która prześcignąć chce czas.
Ale jestem!
Ucha nadstawiam: słucham jak gra,
Muzyka we mnie, w muzyce — ja!
Nim wielka cisza pochłonie mnie,
Pragnę wyśpiewać, wyśpiewać, że:
Trzeba żyć naprawdę,
Żeby oszukać pędzący czas.
Pięknie żyć w zachwycie
Życie zdarza się raz.
Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze,
Zabłąkaną łódeczką wśród raf.
Kroplą deszczu,
Trzciną myślącą wśród traw.
Ale jestem!
Życie jest drogą, życie jest snem
A co będzie potem? Nie wiem i wiem.
O nic nie pytaj, dowiesz się, gdy
Skończy się droga, życie i sny.
Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze,
Zabłąkaną łódeczką wśród raf,
Kroplą deszczu,
Trzciną myślącą wśród traw.
Ale jestem!
Jestem iskrą i wiatru powiewem.
Smugą światła, co biegnie do gwiazd,
Jestem chwilą, która prześcignąć chce czas.
Ale jestem!

Но я есть (более акустическая версия)

Открываю глаза: мир возникает.
Надо мной небо, передо мной сад.
Зеленых яблок аромат и вкус,
И все так просто.
Нужно быть настоящей,
Чтобы обмануть время.
Нужно жить прекраснейше,
Живешь лишь только раз.
Нужно жить в восторге:
Мечтать, любить и видеть сны.
Нужно время обмануть,
Чтобы по-настоящему жить.
Я — песчинка в песочных часах,
Заблудившаяся лодочка среди рифов,
Капля дождя,
Мыслящий тростник среди трав.
Но я есть!
Я — искра и дуновение ветра,
Полоска света, что бежит к звездам,
Я — мгновение, что хочет обогнать время.
Но я есть!
Прислушиваюсь: слышу, как играет,
Музыка во мне, в музыке — я!
Прежде чем великая тишина поглотит меня,
Хочу пропеть, пропеть, что:
Нужно жить по-настоящему,
Чтобы обмануть бегущее время.
Прекрасно жить в восторге,
Жизнь случается лишь раз.
Я — песчинка в песочных часах,
Заблудившаяся лодочка среди рифов.
Капля дождя,
Мыслящий тростник среди трав.
Но я есть!
Жизнь — это путь, жизнь — это сон,
А что будет потом? Не знаю и знаю.
Ни о чем не спрашивай, узнаешь, когда
Закончится путь, жизнь и сны.
Я — песчинка в песочных часах,
Заблудившаяся лодочка среди рифов,
Капля дождя,
Мыслящий тростник среди трав.
Но я есть!
Я — искра и дуновение ветра,
Полоска света, что бежит к звездам,
Я — мгновение, что хочет обогнать время.
Но я есть!