Paroles et traduction Anna Maria Jopek - Skłamałabym

Skłamałabym

Skłamałabym, odpowiadając, że w tak wiele lat już oswoiłeś mnie z bliskością Twoich rąk.
Z wiecznie zmiennym światłem oczu.
A wciąż jest tak, że ja spotykam Cię jak gdyby pierwszy raz.
Skłamałabym, opowiadając, że Cię znam, gdy Twoja twarz tak wiele znaczeń ma.
Bo Ty u kresu dnia i w wędrującej smużce świtu to nie ten sam a dwaj tak różni a tak obaj bliscy mi.
Kiedy nie słyszy nikt i kiedy nikt nie patrzy, dziękuję za mój czas przy Tobie.
Za każdy dzień.
Skłamałabym, że tego właśnie chcę: oswoić, przyzwyczaić się.
Wyciszyć błogi dreszcz - tę myśl, że wciąż Cię nie znam jeszcze.
Żyć bez szans na nasz następny, piękny, pierwszy raz.
Kiedy nie słyszy nikt i kiedy nikt nie patrzy, dziękuję za mój czas przy Tobie.
Za każdy dzień.
Następny z pierwszych...

Я бы солгала

Я бы солгала, отвечая, что за столько лет ты приучил меня к близости твоих рук,
К вечно меняющемуся свету твоих глаз.
А ведь всё ещё так, что я встречаю тебя, как будто в первый раз.
Я бы солгала, рассказывая, что знаю тебя, когда твое лицо имеет так много значений.
Ведь ты в конце дня и в плывущей дымке рассвета — не один и тот же, а два таких разных, и оба так близки мне.
Когда никто не слышит и никто не видит, я благодарю за время, проведенное рядом с тобой.
За каждый день.
Я бы солгала, что именно этого я хочу: приручить, привыкнуть.
Заглушить блаженную дрожь — эту мысль, что я всё ещё не знаю тебя.
Жить без шанса на наш следующий, прекрасный, первый раз.
Когда никто не слышит и никто не видит, я благодарю за время, проведенное рядом с тобой.
За каждый день.
Следующий из первых...