Anna Vissi - Dodeka - traduction des paroles en russe

Paroles et traduction Anna Vissi - Dodeka




Dodeka
Двенадцать
Δώδεκα
Двенадцать
Κι ούτε ένα τηλεφώνημα
И ни одного звонка
Τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
Номер моей одинокой души ты не набираешь
Και μεγαλώνει η απόσταση για μας
И расстояние между нами растет
Δώδεκα
Двенадцать
Κι ούτε ένα τηλεφώνημα
И ни одного звонка
Μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
В невыносимой пустоте моего разума
Μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό...
Ты словно ускользающий далекий сон...
Και δε χτυπάει το τηλέφωνο
И телефон не звонит
Με πνίγει το παράπονο
Меня душит обида
Που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
Что ты никогда не понимал, через что я прохожу
Κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
И что моя тревога стала горой
Δώδεκα
Двенадцать
Η ελπίδα μου κρεμάστηκε
Моя надежда повисла
Σ′ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
На безмолвном телефоне
Και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
И мое сердце кричит, что любит тебя
Δώδεκα
Двенадцать
Δώδεκα
Двенадцать
Κι ούτε ένα τηλεφώνημα
И ни одного звонка
Τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
Номер моей одинокой души ты не набираешь
Και μεγαλώνει η απόσταση για μας
И расстояние между нами растет
Δώδεκα
Двенадцать
Κι ούτε ένα τηλεφώνημα
И ни одного звонка
Δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
Я не выношу этих мучений
Και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω...
И хочу сказать тебе, как все закончилось...
Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο
Но телефон не звонит
Με πνίγει το παράπονο
Меня душит обида
Που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
Что ты никогда не понимал, через что я прохожу
Κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
И что моя тревога стала горой
Δώδεκα
Двенадцать
Η ελπίδα μου κρεμάστηκε
Моя надежда повисла
Σ′ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
На безмолвном телефоне
Και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
И мое сердце кричит, что любит тебя
Δώδεκα
Двенадцать
Δώδεκα
Двенадцать
Η ελπίδα μου κρεμάστηκε
Моя надежда повисла
Σ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
На безмолвном телефоне
Και την καρδιά μου που φωνάζει σ′ αγαπώ
И мое сердце кричит, что любит тебя
Δώδεκα
Двенадцать
Με πνίγει το παράπονο
Меня душит обида
Που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
Что ты никогда не понимал, через что я прохожу
Κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
И что моя тревога стала горой
Δώδεκα
Двенадцать
Η ελπίδα μου κρεμάστηκε
Моя надежда повисла
Σ′ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
На безмолвном телефоне
Και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
И мое сердце кричит, что любит тебя
Δώδεκα
Двенадцать
Δώδεκα
Двенадцать
Η ελπίδα μου κρεμάστηκε
Моя надежда повисла
Σ′ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
На безмолвном телефоне
Και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
И мое сердце кричит, что любит тебя
Δώδεκα
Двенадцать





Writer(s): Nikos Nikolaos Karvelas, Filippos Nikolaou


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.