Anna Vissi - Paralio - traduction des paroles en russe

Paroles et traduction Anna Vissi - Paralio




Και μοιάζει η ημέρα σαν να 'χει ενωθεί με τη νύχτα
И день выглядит так, как будто он соединился с ночью
Και μοιάζει ο θάνατος σαν να 'ναι η ζωή για μένα
И смерть для меня выглядит как жизнь
Και της καρδιάς μου οι χτύποι φαίνονται στην οθόνη
И на экране видно, как бьется мое сердце
Σαν μια ευθεία γραμμή συνεχόμενη
Как прямая линия, непрерывная
Και μοιάζει ο χρόνος που δίχως να θέλεις σταμάτησες
И кажется, что время, когда ты сам того не желая, остановилось
Διπλά να 'χει ταράξει στο πρόσωπό μου
Вдвойне расстроенный на моем лице
Και με 'χει αλλάξει
И это изменило меня
Και νιώθω το φόβο στο στήθος μου μέσα
И я чувствую страх в своей груди внутри
Πικρό σαν απομεινάρι απο καφέ σε φλιτζάνι
Горький, как остатки кофе в чашке
Και βλέπω το φως στου μυαλού στο δωμάτιο
И я вижу свет в сознании в комнате
Όσο πάει καθε μέρα λίγο λίγο να σβήνει
До тех пор, пока каждый день будет понемногу угасать
Και μες στον καθρέφτη το πρόσωπό μου αλλάζει
И в зеркале мое лицо меняется
Και γίνεται ένα πρόσωπο άλλο, που δεν το γνωριζω
И это становится другим человеком, которого я не знаю
Και με τρομάζει
И это пугает меня
Παραλύω,
Парализованный,
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Я чувствую, как мир под моими ногами теряется
Σαν να πηγαινω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Например, пойти в первый день в школу, в августе
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
А в моем сердце термометр показывает минус два
Παραλύω,
Парализованный,
Τα φρένα τρίζουνε η κόρνα ουρλιάζει
Тормоза скрипят, гудок кричит
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Рядом со мной скребется автобус
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω
И я думаю, что мне придется жить отдельно от тебя
Παραλύω
Парализованный
Και βλέπω τη ζωή μου σαν ένα τοίχο γιγάντιο
И я вижу свою жизнь как гигантскую стену
Να υψώνεται στο τέρμα του δρόμου
Поднимающийся в конце дороги
Κι οι φωνές των παιδιών στην αυλή του σχολείου
И голоса детей на школьном дворе
Σαν πένθιμο στα αυτιά μου ηχούν εμβατήριο
Как заунывный в моих ушах звенящий марш
Κι ο δρομος που κάποτε με έβγαζε
И дорога, которая когда-то вела меня
Στου σπιτιού σου απ' έξω την πόρτα
В твоем доме за дверью
Τώρα πια δεν υπάρχει
Теперь больше ничего нет
Παραλύω,
Парализованный,
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Я чувствую, как мир под моими ногами теряется
Σαν να πηγαινω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Например, пойти в первый день в школу, в августе
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
А в моем сердце термометр показывает минус два
Παραλύω,
Парализованный,
Τα φρένα τρίζουνε η κόρνα ουρλιάζει
Тормоза скрипят, гудок кричит
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Рядом со мной скребется автобус
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω
И я думаю, что мне придется жить отдельно от тебя
Παραλύω
Парализованный
Παραλύω,
Парализованный,
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Я чувствую, как мир под моими ногами теряется
Σαν να πηγαινω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Например, пойти в первый день в школу, в августе
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
А в моем сердце термометр показывает минус два
Παραλύω,
Парализованный,
Τα φρένα τρίζουνε η κόρνα ουρλιάζει
Тормоза скрипят, гудок кричит
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Рядом со мной скребется автобус
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω
И я думаю, что мне придется жить отдельно от тебя
Παραλύω
Парализованный
Παραλύω
Парализованный





Writer(s): Nikos Nikolaos Karvelas


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.