Antonis Remos - Ekripsa To Prosopo Mou - traduction des paroles en russe

Paroles et traduction Antonis Remos - Ekripsa To Prosopo Mou




Μες στις παλάμες μου κρατώ
В своих руках я держу
το όνειρο που ράγισε
мечта, которая разбилась
το όνειρο που μάτωσε
сон, который истекал кровью
μ' εκείνο το φιλί
с этим поцелуем
Κι όπως με κοίταζες γλυκά
И как ты нежно смотрела на меня
ψιθύρισες δειλά ένα γεια
ты робко прошептал привет
και στη φτωχή μου την καρδιά
и в моем бедном сердце
έπιασε βροχή
застигнутый дождем
Κι έκρυψα το πρόσωπό μου
И я спрятал свое лицо
για να μη με δεις
значит, ты меня не видишь
μη σου μείνει η εικόνα αυτή
не оставляй эту фотографию.
και στεναχωρεθείς
и грустный
μα όταν έκλεισες την πόρτα
но когда ты закрыл дверь
τα χαράματα
на рассвете
τότε ξέσπασα αγάπη μου σε κλάματα
тогда я разразился слезами своей любви.
Και φωνάζω τ' όνομά σου
И я зову тебя по имени
σπάω πράγματα δικά σου
Я ломаю твои вещи
και το άδικο με πνίγει
и несправедливость душит меня
που τελειώσαν όλα ξαφνικά
где все это внезапно закончилось
Και με μένανε θυμώνω
И я был зол
που έκρυψα καλά τον πόνο
что я хорошо скрывал свою боль
και σε άφησα να φύγεις
и я отпустил тебя
από τη ζωή μου έτσι απλά
из моей жизни просто так
Μες στις παλάμες μου κρατώ
В своих руках я держу
το σύννεφο που έμεινε
облако, которое осталось
το σύννεφο που έγινε
облако, которое стало
το δάκρυ απ την ψυχή
слеза из души
Θυμήθηκα όσα ζήσαμε
Я вспомнил, как мы жили
μισήσαμε ή αγαπήσαμε
ненавидел или любил
και στη φτωχή μου την καρδιά
и в моем бедном сердце
πάλι έπιασε βροχή
снова дождь
Κι έκρυψα το πρόσωπό μου
И я спрятал свое лицо
για να μη δεις
чтобы не видеть
μη σου μείνει η εικόνα αυτή
не оставляй эту фотографию.
και στεναχωρεθείς
и грустный
να όταν έκλεισες την πόρτα
вот тогда-то ты и закрыл дверь
τα χαράματα
на рассвете
τότε ξέσπασα αγάπη μου σε κλάματα
тогда я разразился слезами своей любви.
Και φωνάζω τ' όνομά σου
И я зову тебя по имени
σπάω πράγματα δικά σου
Я ломаю твои вещи
και το άδικο με πνίγει
и несправедливость душит меня
που τελειώσαν όλα ξαφνικά
где все это внезапно закончилось
Και με μένανε θυμώνω
И я был зол
που έκυψα καλά τον πόνο
что я хорошо излил свою боль
και σε άφησα να φύγεις
и я отпустил тебя
από τη ζωή μου έτσι απλά
из моей жизни просто так
Και φωνάζω τ' όνομά σου
И я зову тебя по имени
σπάω πράγματα δικά σου
Я ломаю твои вещи
και το άδικο με πνίγει
и несправедливость душит меня
που τελειώσαν όλα ξαφνικά
где все это внезапно закончилось
Και με μένανε θυμώνω
И я был зол
που έκρυψα καλά τον πόνο
что я хорошо скрывал свою боль
και σε άφησα να φύγεις
и я отпустил тебя
από τη ζωή μου έτσι απλά
из моей жизни просто так





Writer(s): yiorgos theofanous


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.