Paroles et traduction Apulanta - Kirous

Lääkitsen itseni rukouksin,
Mutta otan niitä lääkkeeksi vain.
Ovat myrkkyni jotain aivan muuta,
Mua vahvempaa.
Kuolleiden lehtien tuoksu on koti sydämen,
Outo rakkaus hiipuvaan lämpöön
On rakentanut,
Muodon antanut.
Kirous kulkee rataa,
Joka muodoltaan tunnistetaan.
Ei mitenkään voi pysäyttää.
Aistittu täydellisyys,
Kaikupohjaltaan kuin ihmisyys.
Valossa haalistuu pois,
Sen kirous on sama kuin mun.
Pelkään onnellisuutta,
Sillä tunnen sen vastakohdan.
Päivää on seurattava illan,
Ei voi muuttaa.
Kirouksella on kasvot,
Jotka ihmistä muistuttaa.
Sen äänessä asuu lupaus,
Se valehtelee myös itselleen.
Kirous kulkee rataa,
Joka muodoltaan tunnistetaan.
Ei mitenkään voi pysäyttää.
Aistittu täydellisyys,
Kaikupohjaltaan kuin ihmisyys.
Valossa haalistuu pois,
Sen kirous on sama kuin mun.
Puolet minusta liekkeihin tuijottaa,
Ne värini toistavat tanssissaan.
Puolet rakastaa mustaa veden pintaa
Ja mitä se syvyyteen piilottaa.
Puolet jäi vangiksi illuusioon,
Joka itsestään rakensi uskonnon.
Puolet iskee rystyset kallioon
Tunteakseen todellisen.
Kirous kulkee rataa,
Joka muodoltaan tunnistetaan.
Ei mitenkään voi pysäyttää.
Aistittu täydellisyys,
Kaikupohjaltaan kuin ihmisyys.
Valossa haalistuu pois,
Sen kirous on sama kuin mun.

Я лечу себя молитвами,
Но принимаю их только как лекарство.
Мои яды - нечто совершенно иное,
Сильнее меня.
Запах опавших листьев-дом для сердца.
Странная любовь угасающего тепла.
Мы построили,
Форма дана.
Проклятие управляет курсом,
Форма которого распознается.
Нет способа остановиться.
Воспринимаемое совершенство,
Звучащее как человечность.
Свет угасает,
Его проклятие такое же, как и мое.
Я боюсь счастья.
Потому что я знаю обратное.
За днем должен следовать вечер.
Не могу измениться.
У проклятия есть лицо.
Как человек.
Обещание живет в его голосе,
Оно также лжет самому себе.
Проклятие управляет курсом,
Форма которого распознается.
Нет способа остановиться.
Воспринимаемое совершенство,
Звучащее как человечность.
Свет угасает,
Его проклятие такое же, как и мое.
Половина меня смотрит на пламя.
Это цвета, которые я повторяю в своем танце.
Наполовину любовь черная вода
И что она скрывает в бездне.
Половина попала в ловушку иллюзии.
Который создал религию по собственному желанию.
Наполовину врезается костяшками пальцев в камень.
Почувствовать что-то настоящее.
Проклятие управляет курсом,
Форма которого распознается.
Нет способа остановиться.
Воспринимаемое совершенство,
Звучащее как человечность.
Свет угасает,
Его проклятие такое же, как и мое.