Sam - Artem Valter traduction en russe

Sam

Արթնացել էին դևերը, ու քնել էր խիղճը խոր,
Նա ձմռան ցրտին մրսում էր, չուներ հագնելու շոր,
Նա խնդրում էր 2 բան' ցամաք հաց ու բաճկոն,
Նա փնտրում էր կարեկցանք, ու ցավում էր սիրտը մոր,
Տանը դապսում էր զավակը' Սամը սոված,
Մնացել էին երկուսը, մնացածն էլ չկային,
Հայրը չէր վերադարձել, մեծ եղբայրը կորել էր,
Կորցրել էին ամեն ինչ, կյանքը կատաղել էր,
Ամեն ինչ նրանց դեմ էր, դեմ էր եղանակը,
Հիշում եք իննսունականների ձմռան մկրատը,
Կտրում էր մեջտեղից, թողում էր տեղում,
Սառում էր բարությունը, մարդկությունն էր մեռնում,
Նա փնտրում էր տաք տեղ, փնտրում էր կրակ,
Փնտրում էր ուտելիք ու քայլում էր արագ,
Նա փնտրում էր պատասխան, գնում եկեղեցի,
Եկեղեցու դուռը փակ էր. քահանան էլ գործ չունի, էյ.
Մեկ-մեկ հանդիպում ենք, ու մեկ-մեկ խոսում,
Սամը ունի ամեն ինչ, բայց չի մոռանում,
Մեկ -մեկ հանդիպում ենք ու մեկ-մեկ տխրում,
Սամը ունի ամեն ինչ, բայց չի լավանում։
Մեկ - մեկ ինձ ասումա Արտ հիշում ես դպրոցը,
Հիշում ես էս մարդուն, կամ էլ էս փողոցը,
Ես էլ ամեն ինչ հիշում եմ շատ լավ,
Սամը իմ ընկերն ա ու տեսել ա լիքը ցավ,էյ։
Փետրվարի սկիզբն էր, ամեն ինչ բարդացավ,
Մտնում ա տան տերը ու մի քիչ բարկացած,
Ասումա վարձը պետք չի, տալիս եմ մեկ օր,
Մեկնում եմ երկրից, վաճառում եմ տունն էսօր։
Սառում ա օդը ավելի, ցավում ա փորը սոված,
Սամը նայում ա տանտիրոջը, տանտիրոջը սառած,
Հավաքում են ինչ ունեն' հազիվ մի ճամպրուկ,
Ասում են շնորհակալություն, շնորհակալ ու ցտեսություն։
Փողոցից փողոց, մայթերով անխիղճ,
Քայլում են երկու ստվեր'մրսած ու անօթի,
Թակում են ինչ որ դուռ, խնդրում են տաք ջուր,
Բացում ա մի ծերուկ ու տանջում ա խիղճը լուռ։
Կանչում ա ներս նրանց, տաքանում են, ուտում,
Ասում ա ես էլ մենակ եմ, ոչ ոք ինձ չի խնամում,
Ու մնում են երեքով'ծերուկի հետ բարի,
Էդմոն պապը լավն էր, հոգին լուսավորի, էյ.
Մեկ-մեկ հանդիպում ենք ու մեկ-մեկ խոսում,
Սամը ունի ամեն ինչ, բայց չի մոռանում,
Մեկ-մեկ հանդիպում ենք ու մեկ-մեկ տխրում,
Սամը ունի ամեն ինչ բայց չի լավանում,
Մեկ-մեկ ինձ ասում ա Արտ հիշում ես դպրոցը,
Հիշում ես էս մարդուն կամ էլ էս փողոցը,
Ես էլ ամեն ինչ հիշում եմ շատ լավ,
Սամը իմ ընկերն ա ու տեսել ա լիքը ցավ, էյ։

Сэм

Проснулись демоны, и совесть крепко спала,
Он мерз зимним холодом, не было одежды, чтоб надеть,
Он просил две вещи: черствый хлеб и куртку,
Он искал сочувствия, и болело сердце матери,
Дома ждал сын, Сэм, голодный,
Остались они вдвоем, остальных уже не было,
Отец не вернулся, старший брат пропал,
Они потеряли все, жизнь озверела,
Все было против них, против них была погода,
Помнишь морозы девяностых, милая?
Резали пополам, оставляли на месте,
Замерзала доброта, умирало человечество,
Он искал теплое место, искал огонь,
Искал еду и шел быстро,
Он искал ответа, шел в церковь,
Дверь церкви была закрыта: священнику тоже нет дела, эй.
Иногда мы встречаемся, и иногда говорим,
У Сэма есть все, но он не забывает,
Иногда мы встречаемся и иногда грустим,
У Сэма есть все, но ему не становится лучше.
Иногда он мне говорит: "Арт, помнишь школу?",
Помнишь этого человека, или эту улицу?
Я тоже все помню очень хорошо,
Сэм мой друг, и он видел много боли, эй.
Начало февраля, все стало сложнее,
Заходит хозяин дома, немного рассерженный,
Говорит, аренда не нужна, даю один день,
Уезжаю из страны, продаю дом сегодня.
Воздух становится холоднее, болит живот от голода,
Сэм смотрит на хозяина, на застывшего хозяина,
Собирают, что есть, едва один чемодан,
Говорят спасибо, спасибо и до свидания.
С улицы на улицу, по тротуарам безжалостно,
Идут две тени, замерзшие и бездомные,
Стучат в какую-то дверь, просят теплой воды,
Открывает какой-то старик, и мучает молчаливая совесть.
Зовет их внутрь, они греются, едят,
Говорит, я тоже один, никто обо мне не заботится,
И остаются втроем, с добрым стариком,
Дедушка Эдмон был хорошим, пусть его душа упокоится с миром, эй.
Иногда мы встречаемся и иногда говорим,
У Сэма есть все, но он не забывает,
Иногда мы встречаемся и иногда грустим,
У Сэма есть все, но ему не становится лучше.
Иногда он мне говорит: "Арт, помнишь школу?",
Помнишь этого человека, или эту улицу?
Я тоже все помню очень хорошо,
Сэм мой друг, и он видел много боли, эй.