Paroles et traduction Benjamin - OCS

OCS

Ik geef het toe ik ben zo bang
Bang dat ik dezelfde fouten maak
Ik ben bang dat ik geworden ben wat jij verwachtte
Nu de drugs niet meer de pijn verzacht blijf ik angstig achter
En de dagen duren lang
Ik verlang terug naar de korte maanden
Toen de toekomst nog door ons bepaald werd
Ik geen donder gaf om meningen
Want verbeteren dat kan ik alleen zelf

Ik ben verslaafd en gemaakt
Vind de wereld slecht
Ik voel mij traag
Ben een slaaf van mijn OCS
En ik ben eenzaam
Ik slaap of ik leef niet echt
Ik ben vervreemd van de menigte
Ik moet weg

Want ik zich dicht, straks verlies ik mijn gezicht
Ik zie een tunnel nooit een licht, ik overdenk steeds elk bericht

Ik geef het toe ik ben alleen
Zo alleen dat ik vergeten ben hoe het is met al die mensen naast me
En ik wil ze niet meer zien
Ik wil met niemand praten
En nu sta ik op de rand
Op de rand van alles op te geven
Kom mijn figuur steeds in de modder tegen
En nu mijn vrienden ook geen donder geven
Fuck dit leven
Ik breek wel met mezelf

Ik ben verslaafd en gemaakt
Vind de wereld slecht
Ik voel mij traag
Ben een slaaf van mijn OCS
En ik ben eenzaam, ik slaap of ik leef niet echt
Ik ben vervreemd van de menigte ik moet weg

Want ik zich dicht, straks verlies ik mijn gezicht
Ik zie een tunnel nooit een licht, ik overdenk steeds elk bericht

ОКР

Я признаюсь, я так боюсь,
Боюсь повторить те же ошибки.
Боюсь, что стал тем, кем ты ожидала,
Теперь, когда наркотики больше не глушат боль, я остаюсь в тревоге.
И дни тянутся так долго,
Я скучаю по коротким месяцам,
Когда будущее ещё было в наших руках,
Когда мне было плевать на чужое мнение,
Ведь измениться могу только я сам.

Я зависим и сломлен,
Считаю мир гнилым.
Чувствую себя таким вялым,
Я раб своего ОКР.
И я так одинок,
Я сплю, или, скорее, не живу вовсе.
Я отчужден от толпы,
Мне нужно уйти.

Ведь я закрываюсь, скоро потеряю себя.
Вижу тоннель, но не вижу света, постоянно обдумываю каждое сообщение.

Я признаюсь, я один,
Так одинок, что забыл, каково это — быть среди людей.
И я больше не хочу их видеть,
Не хочу ни с кем говорить.
И теперь я на краю,
На грани того, чтобы всё бросить.
Постоянно вижу своё отражение в грязи,
А теперь и друзьям на меня плевать.
К чёрту эту жизнь,
Я лучше сам с собой покончу.

Я зависим и сломлен,
Считаю мир гнилым.
Чувствую себя таким вялым,
Я раб своего ОКР.
И я так одинок, я сплю, или, скорее, не живу вовсе.
Я отчужден от толпы, мне нужно уйти.

Ведь я закрываюсь, скоро потеряю себя.
Вижу тоннель, но не вижу света, постоянно обдумываю каждое сообщение.