Paroles et traduction Bisz - Banicja

Życie zawsze chciało więcej ode mnie niż ja od niego I to ono uczyniło mnie tym
Czym jestem
Wiesz, że prędzej zdechnę niż zadowolę się niczym I odepchnę krzyż
Jestem ofiarą, która sama siebie składa w rymach, szukam koryta, w którym osiądzie flow
Mojego życia potok wciąż się potyka, nieustannie piersią wycierając dno
Nigdy nie wiedziałem co jest poezją, próbuję tylko wytłumaczyć parę spraw
Wiem, że ból ma więcej imion niż jedno I musisz go oswoić, kiedy zostajesz sam
Pieprzyć tępy pochód, ni to nikąd, nigdy nie uwierzę, że jest sens w tym
Każdy z nas jest takim samym banitą, niektórzy tylko padli I już się nie podnieśli
Nienawidzę ludzi za każde kłamstwo, które musiałem połknąć, żeby teraz nim rzygać
Ale moje zimne oczy nie gasną I wszystko, wszystko, dopiero się zaczyna
Nauczyłem się wiele, lecz nie od nich, głos umiera - filozof Seneka
Tak naprawdę mój jest tylko chodnik, na którym moja stopa miejsca nie zagrzewa
Jestem zgodny z czasem, nie miejscem, każda sekunda znajduje mnie gdzie indziej
Ramiona otwarte ma tylko przestrzeń I tylko jej krańce czekają aż przyjdę
Gonię, a wszystko, co minione w momencie wyboru zasklepia się jak blizna
Przeszłość jest mostem, który płonie, przyszłość to wolność świadoma - banicja
Mimo, że to tylko rzep na ogonie to
Dopóki nie wypluję płuc – gonię go
Wiem, że nie chce mnie świat, go nie do-tyczy
To, co tylko dla mnie jest wszystkim
Lecz moje myśli jedynie wciąż do niej rwą
W niej zbiega się mój szczyt I moje dno
A jedyny mój możliwy koniec
To gdy własny ogon zaknebluje mi pysk i
(Przestanę wyć I uciekać... przed tym głosem, który gna mnie na krawędź..., za którą nie ma już nic...)
Wiem, gdzie jest zapisany mój los, wykwitły z bólu o marzeniach dziecka
I ciągle stamtąd dobiega mój głos pełen prostego pragnienia szczęścia
Wciąż chcę pokonać niemoc wobec świata, który łamie mi palce
Jego bezinteresowną przemoc, która uczyniła mnie kaleką na starcie
Nawet sobie mogę powiedzieć: "Nie znasz mnie", wciąż tkwi kij w szprychach mojego życia
Tamto dziecko dzisiaj znowu nie zaśnie, z twarzą w poduszce próbując oddychać
Ile to już lat wciąż to samo stanowi moją siłę I największą słabość
Brutalnie walcząc rozrywa tożsamość I cokolwiek zrobię to zawsze za mało
Mimo, że to tylko rzep na ogonie to
Dopóki nie wypluję płuc – gonię go
Wiem, że nie chce mnie świat, go nie do-tyczy
To, co tylko dla mnie jest wszystkim
Lecz moje myśli jedynie wciąż do niej rwą
W niej zbiega się mój szczyt I moje dno
Żeby móc być sobą zakląłem krąg samotności - banicję

Жизнь всегда хотела большего от меня, чем я от него, и именно она сделала меня этим
Что я
Ты же знаешь, что я скорее умру, чем довольствуюсь ничем, и я оттолкну крест
Я жертва, которая сама себя складывает в рифмы, я ищу корыто, в котором будет оседать поток
Поток моей жизни продолжает спотыкаться, постоянно грудью вытирая дно
Я никогда не знал, что такое поэзия, я просто пытаюсь объяснить кое-что.
Я знаю, что у боли больше имен, чем у одного, и вам нужно приручить его, когда вы остаетесь в одиночестве
Ебать тупое шествие, ни в коем случае, я никогда не поверю, что в этом есть смысл
Каждый из нас-один и тот же преступник, некоторые просто падали и больше не поднимались
Я ненавижу людей за каждую ложь, которую мне пришлось проглотить, чтобы блевать сейчас
Но мои холодные глаза не гаснут, и все, все, только начинается
Я многому научился, но не от них, голос умирает-философ Сенека
На самом деле мой-это только тротуар, на котором моя нога места не нагревается
Я в соответствии со временем, а не местом, каждая секунда находит меня в другом месте
Руки открыты только пространство и только его концы ждут, пока я приду
Я преследую, и все, что прошло в момент выбора, застревает, как шрам
Прошлое-это мост, который горит, будущее-это сознательная свобода-изгнание
Хотя это просто липучка на хвосте это
Пока я не выплюну свои легкие-я преследую его
Я знаю, что мир не хочет меня, он не хочет меня
То, что только для меня-это все
Но мои мысли только продолжают рваться к ней.
В ней сходится моя вершина и мое дно
И единственный мой возможный конец
Это когда мой собственный хвост заткнет мне рот и
(Перестану выть и бежать... перед тем голосом, который гнетет меня на край..., за которой уже ничего нет...)
Я знаю, где спасена моя судьба, расцвела от боли о мечтах ребенка
И до сих пор оттуда доносится мой голос, полный простого желания счастья
Я все еще хочу победить бессилие против мира, который ломает мне пальцы
Его самоотверженное насилие, которое сделало меня калекой на старте
Даже для себя я могу сказать: "Ты меня не знаешь", я все еще застрял в спицах моей жизни
Тот ребенок сегодня снова не заснет, уткнувшись лицом в подушку, пытаясь дышать
Сколько лет это все еще то же самое, что и моя сила и моя величайшая слабость
Жестокая борьба разрывает личность, и что бы я ни делал, это всегда недостаточно
Хотя это просто липучка на хвосте это
Пока я не выплюну свои легкие-я преследую его
Я знаю, что мир не хочет меня, он не хочет меня
То, что только для меня-это все
Но мои мысли только продолжают рваться к ней.
В ней сходится моя вершина и мое дно
Чтобы быть собой, я заколдовал круг одиночества-изгнание