Paroles et traduction Bittereinder - Die Waarskuwing

Die Waarskuwing

Na die tyd was daar mense wat gesê het dat hulle dit verwag het
Hulle was nog kwaad en bitter oor al die mense wat vir hulle gelag het...

Maar selfs 'n doemprofeet kon hierdie skade nie voorspel nie
Die hele aarde aan die brand soos 'n voorsmaak van hel, die
Vuur was onblusbaar, kontinente uitgewis
En mens moes mettertyd mooi soek vir tekens van die oorlewendes
Asemhaal was onmoontlik tussen die vlamme van vertering
Elke woud was vernietig, elke stad verwoes vir ewig
Hele spesies het verdwyn in die eerste paar minute
Die greep van die vuur het orals uitgesprei soos 'n siekte
In die verte was 'n berg met sy skouers in die wolke
En mensdom se oorblyfsels mik toe daarvoor in die donker
Tussen die hittegolwe en die vlaktes van verwoesting
Drom hulle toe saam soos miertjies uit elke rigting
En vind verligting teen die kranse en die skadu's van die laaste berg
En vir die eerste keer besef hulle wat oorlewing hulle gaan verg
En hulle klim toe al hoe hoër om skoner suurstof te vind
Uiteindelik op die bergpiek gewaar hulle 'n vreemde Adamskind
Wat alleen in die wind staan en oor die brandende aarde gluur
Hy dra 'n lang donker jas en in sy oë weerkaats die vuur
"Hy's een van daai vreemdes!" roep 'n stem uit die skare
En met agterdogtige gedagtes begin hulle om hom vergader
"Wat weet jy van die vuur?" begin hulle soos een stem fluister
"Wat maak jou soort hier? ons dink dis tyd dat jy vir ons luister...
Jy was nog nooit regtig welkom nie, jy en jou vreemdelingmense
Ons vermoed nog altyd julle't vir ons net die donkerste wense"
En waarlik, net soos die lus vir wraak ondraagbaar raak
Sien hulle die bewys wat van alles net 'n warrelwind maak:
In sy regterhand hou die vreemdeling 'n vuurhoutjie wat nog rook!

En in 'n woedende massa skreeu hulle saam soos 'n doodskoor:

Ons het probeer om jou te waarsku

Die sirkel word al stywer soos die massa saamdrom
En hulle dors vir bloed raak net dieper hoe nader hulle aan hom kom
Maar skielik maak die vreemde man sy mond oop en begin praat
En soos die oog van 'n storm is dit asof alles net stil raak
En die woorde van sy storie weergalm die verte in
En die kalmte in sy stem vertel van lig en oorbegin
Hy vertel hoe hy en sy mense nog altyd geweet het van die vuur
En hoe hulle vir jare probeer het om ons te help en om ons te waarsku
Hy vertel van klein dorpies waar hulle hom in die modder gesleep het
En in die kroeë van die stede waar hulle hom met bierbottels gebreek het
En hoe niemand wou luister nie, en hy in die nagte net kon huil
En hoe hy vir een meisie in 'n eetplek gesê het hy sou plekke met haar ruil
En sy't hom aangeval voor almal en met haar vurk hom oopgesteek
En in haar oë het hy skielik verstaan hy sou 'n ander plan moes kweek
Hy en sy mense het toe vergader en na hierdie selfde berg kom kyk
Dit het vir hulle begin om soos die enigste oplossing te lyk
En ons almal wat nou hier staan is die vrugte van daai plan
Hulle't 'n kring van vuur begin met die vuurhoutjie in sy hand
En op die manier die vuur geblus in 'n sirkel wat kon terugveg
'N kring van vuur wat soos 'n muur staan met sy arms om die berg
En net soos ons besef wat die vreemdes vir ons gegee het
Sien ons skaduwees in die wolke waarmee die berg hom beklee het
En die vreemdeling begin self om in die lug op te dryf

En soos hy styg hoor ons stemme wat ons troos en ook dreig
En hulle sing nou 'n lied wat ons herken in 'n oomblik
En ons harte begin skud soos die woorde ons oopruk

Ons het probeer om jou te waarsku

The Warning

Afterward, there were people who said they had expected it
They were still angry and bitter about all the people who laughed at them...

But even a doomsayer couldn't have predicted this damage
The entire earth ablaze, like a taste of hell, the
Fire was unquenchable, continents obliterated
And one had to search carefully for signs of survivors
Breathing was impossible amidst the flames of consumption
Every forest was destroyed, every city forever ruined
Entire species vanished in the first few minutes
The grip of the fire spread everywhere like a disease
In the distance, a mountain stood with its shoulders in the clouds
And the remnants of humanity aimed for it in the darkness
Between the heatwaves and the plains of devastation
They thronged together like ants from every direction
And found relief against the cliffs and shadows of the last mountain
And for the first time, they realized what survival would require
And so they climbed higher and higher to find cleaner air
Finally, at the peak, they spotted a strange human being
Standing alone in the wind, gazing over the burning earth
He wore a long, dark coat, and the fire reflected in his eyes
"He's one of those strangers!" a voice cried from the crowd
And with suspicious thoughts, they began to gather around him
"What do you know about the fire?" they began to whisper as one
"What is your kind doing here? We think it's time you listened to us...
You were never truly welcome, you and your foreign people
We've always suspected you harbored only the darkest desires"
And truly, just as the desire for revenge becomes unbearable
They see the proof that turns everything into a whirlwind:
In his right hand, the stranger holds a match that still smokes!

And in a furious mass, they scream together like a death chorus:

We tried to warn you

The circle tightens as the mass gathers
And their thirst for blood deepens the closer they get to him
But suddenly, the strange man opens his mouth and speaks
And like the eye of a storm, everything falls silent
And the words of his story echo into the distance
And the calmness in his voice speaks of light and new beginnings
He tells how he and his people always knew about the fire
And how for years they tried to help us and warn us
He speaks of small villages where they dragged him through the mud
And in the city bars where they beat him with beer bottles
And how no one would listen, and he could only cry in the nights
And how he told one girl in a diner he would trade places with her
And she attacked him in front of everyone and stabbed him open with her fork
And in her eyes, he suddenly understood he would need a different plan
He and his people then gathered and looked at this very mountain
It began to seem like the only solution
And all of us standing here now are the fruits of that plan
They started a ring of fire with the match in his hand
And in this way, extinguished the fire in a circle that could fight back
A ring of fire that stands like a wall with its arms around the mountain
And just as we realize what the strangers have given us
We see shadows in the clouds that have clothed the mountain
And the stranger himself begins to rise into the air

And as he ascends, we hear voices that comfort and also threaten
And they sing a song that we recognize in an instant
And our hearts begin to tremble as the words tear us open

We tried to warn you